Tuesday 31 March 2009

ΕΛΛΑΣ... ΕΛΛΗΝΩΝ... ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ!!!


Είμαστε όλοι κουκουλοφόροι...


fuitakos

Saturday 28 March 2009

ΑΣΧΕΤΟ...

Άσχετο, αλλά και επίκαιρο παράλληλα. Όποιος κατάλαβε κατάλαβε...

fuitakos

Friday 27 March 2009

Τέρμα πια οι κουκούλες...

Τέρμα πια οι κουκούλες! Ναι στο face painting...

fuitakos

Saturday 21 March 2009

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΑΣ... ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΜΟΡΦΗ ΤΩΝ ΓΡΕΒΕΝΩΝ

Το σημερινό αφιέρωμα του fuitakou έχει να κάνει με την κορυφαία μορφή της πόλης των Γρεβενών και την ψυχή στα φετινά ΑΝΑΚΑΤΩΣΑΡΙΑ. Και το όνομα αυτού ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΑΣ...

Όσοι δεν τον γνωρίζετε, απλώς χάνετε. Όσοι τον γνωρίσατε, έστω και αργά πρέπει να νιώθετε πολύ τυχεροί που έχετε ένα τέτοιο ΦΙΛΟ!!!

Ο fuitakos παρουσιάζει: The best of GIORGOS KAPAS
Ατελείωτες ώρες χορού με τις περισσότρες μπάντες της εκδήλωσης παρά την κούραση και το απίστευτο τρέξιμο όλη την εβδομάδα. Ακούραστος όμως ο Γιώργος Κάπας. Για να βγει όμως εις πέρας όλη η εβδομάδα χρειάζεται καλή... μάσα. Και οι μανιταρόπιτες ήταν σούπερ. Διαχρονικές, πάντα νόστιμες και επίκαιρες στο κλίμα των ημερών. Με δάχτυλα γεμάτα μπογιά από το βάψιμο του stage και κορμί διαλυμένο έτοιμο να χυθεί στην καρέκλα. Μαζί με άλλο τρελό ανακατωσάρι των Γρεβενών στη συναυλία των Ιμάμ Μπαϊλντί στα ΜΑΝΑΒΙΚΑ. Τρελό γλέντι και πάντα με το χαμόγελοστα χείλη ο Γιώργαρος. Το βράδυ συναυλία στα ΜΑΝΑΒΙΚΑ και καθαρά ΔΕΥΤΕΡΑ στο ίδιο μέρος με ατελείωτο τσίπουρο. Ο φακός του fuitakou τον έπιασε σε μεγάλα... κέφια παρέα με μελαχρινή αιθέρια ύπαρξη. Μια κουραστική εβδομάδα τελειώνει με πρόβιο κεμπαπ Ντόβα και κόκκινο Τζόνι. έτσι για να μην ξεχνιόμαστε. όταν ο Γιώργοσ Κάπας φεύγει ο Τζόνι Γουόκερ (πως με είδατε;) έρχεται...
Αίντε και του χρόνου να είμαστε καλά και να περάσουμε υπέροχα. Το επόμενο κομμάτι αφιερωμένο εξαιρετικά στο Γιώργαρο. Το ακούγαμε ξημερώματα στο γραφείο με τσίτα τα... γκάζια και τα σπάγαμε όλα... Ποια κούραση, ποια ταλαιπωρία και μαλακίες... Όταν έχεις καλή παρέα αυτά περνάνε σε δεύτερη μοίρα.
Γεια σου ρε Γιώργαρε ψυχάρα!!! Πάρτο το κομμάτι στο κορμί σου. Εξαιρετικά αφιερωμένο:
fuitakos

Friday 20 March 2009

ΑΜΑ ΕΧΕΙΣ… ΧΙΟΥΜΟΡ!!!

Τοπικό ντέρμπι της Καμπανίας στη Γαλλία μεταξύ Ρεμς με Σεντάν. Η ΡΕΜΣ είναι η ομάδα των… πλουσίων της περιοχής που πίνουν σαμπάνια και γενικότερα ζουν μέσα στην απόλυτη χλιδή. Η ΣΕΝΤΑΝ από την άλλη αντιπροσωπεύει τα πιο λαϊκά στρώματα της περιοχής και οι οπαδοί της ΡΕΜΣ τους αποκαλούν «χωριάτες».

Στο πρόσφατο μεταξύ τους παιχνίδι και τοπικό ντέρμπι ΜΙΣΟΥΣ οι οπαδοί της Σεντάν είχαν την δική τους γωνία στο γήπεδο της ΡΕΜΣ (αριστερά στη φοτό) σε αντίθεση μ’ αυτούς της ΡΕΜΣ που έπιαναν το μεγαλύτερο μέρος της κερκίδας (με τα πορτοκαλί χρώματα).
Οι οπαδοί της ΡΕΜΣ φρόντισαν να πικάρουν με τον καλύτερο και ΚΟΣΜΙΟ φυσικά τρόπο τους αντίπαλους οπαδούς της ΣΕΝΤΑΝ. Κρέμασαν σχετικό πανό το οποίο ανέφερε:
«ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΑΤΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΒΕΛΟΣ»

Πραγματικά ότι πιο ωραίο έχουμε δει σε ποδοσφαιρικό γήπεδο. Αν γινόταν αυτό στην Ελλάδα ακόμα θα παίζαμε ξύλο.

fuitakos

Tuesday 17 March 2009

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΑΡΑ…

Μέρες τώρα ήθελα να γράψω το συγκεκριμένο κομμάτι, αλλά δεν ήξερα από πού να ξεκινήσω και τι να πρωτοαναφέρω. Έχουν συμπληρωθεί δύο χρόνια από την ημέρα που ο Χρηστάρας ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι. Για όσους είχαν την ΤΥΧΗ να τον γνωρίσουν η απάντηση είναι μία. Σα να μην πέρασε μια μέρα σα να μην έφυγε ποτέ από κοντά μας. Προχθές το βράδυ που περάσαμε από την Αρχιτεκτονική και τα είπαμε μετά από πολύ καιρό με τα παιδιά εκεί (Νίκος, Σάκης, Νάντια, Κώστας κ.α.) θυμηθήκαμε πόσες ιστορίες, πόσα σκηνικά και πόσες κουβέντες.
Ότι και να γράψει κανείς, ότι και να πει για τον Χρηστάρα θα είναι λίγο. Ο άνθρωπος ήταν πάνω απ’ όλα ΨΥΧΑΡΑ και μετά όλα τα άλλα. Τώρα αν αυτό που λένε κάποιοι πως τα καλά παιδιά τα παίρνει ο ΘΕΟΣ δίπλα του, θα συμφωνήσω μ’ αυτούς που λένε πως θα προτιμούσαμε να μην ήταν καλό παιδί. Κάτι που φαντάζει πολύ δύσκολο όταν μιλάς για έναν άνθρωπο που στην κυριολεξία δεν είχε πειράξει ούτε μυρμήγκι και δεν είχε πει άσχημη κουβέντα ούτε για το χειρότερο εχθρό του. Έχω γράψει κατά καιρούς πως γενικότερα η ιδέα του facebook δεν με βρίσκει σύμφωνο. Έμαθα όμως και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας πως έγινε ήδη ένα group στη συγκεκριμένη σελίδα εξαιρετικά αφιερωμένο στο ΧΡΗΣΤΑΡΑ. Με πρωτοβουλία του Σάκη. Ως ένας απλός φόρος τιμής σ’ αυτό τον παλίκαρο που πραγματικά έφυγε τόσο πρόωρα από τη ζωή. Έτσι για να τον θυμόμαστε οι παλιοί και να τον μάθουν και οι νέοι…

http://www.facebook.com/group.php?gid=63263914186

Ξέρω πως μας βλέπει από εκεί ψηλά που είναι και μας προσέχει όλους. Όπως έκανε πάντα ο Χρηστάρας είτε σε ήξερε καλά είτε όχι. Πραγματικά νιώθω απίστευτα ΤΥΧΕΡΟΣ που γνώρισα αυτό τον άνθρωπο και που με θεωρούσε φίλο του. Μόνο όσοι τον γνώρισαν μπορούν να καταλάβουν τι εννοώ. Κάποια πράγματα (συμβουλές) που μου έλεγε αποτελούν κανόνα και οδηγό στη ζωή μου. Και είναι αμέτρητα όλα αυτά που έχω κρατήσει από το Χρηστάρα.

Μου έλεγε πάντα… Ζήσε δυνατός φίλεLIVE STRONG
Θα είσαι για πάντα στις καρδιές μας αδερφέ. ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!!!
fuitakos

Wednesday 11 March 2009

«Τι να μας πουν ρε για enduro, τα... ΓΚΝΟΥ οι αθηναίοι;»

Επιστροφή στα της πρωτεύουσας και ακόμα μαζεύουμε τα κομμάτια μας. Δεν μπορώ όμως να βγάλω από το μυαλό μου ένα διάλογο που είχα στα Γρεβενά με φίλο και φανατικό λάτρη του enduro.

Μου λέει λοιπόν σε ανύποπτο χρόνο κι ενώ μιλούσαμε για τους αγώνες που έχουν γίνει κατά καιρούς στα Γρεβενά:
«Τι να μας πουν ρε, τα... ΓΚΝΟΥ οι αθηναίοι;»
* Για όσους δεν γνωρίζουν τι σημαίνει ΓΚΝΟΥ, είναι κάτι ζώα σαν αγελάδες σαν βουβάλια δεν ξέρω πως να τα χαρακτηρίσω που πάει το ένα μπροστά και τα υπόλοιπα ακολουθούν από πίσω, πάει δεν πάει σωστά στο δρόμο.
«Τι εννοείς;» του λέω για να πάρω την απάντηση:
«Άφού είναι σα τα ΓΚΝΟΥ. Σ’ ένα αγώνα στα Γρεβενά, έχασες ένας μπούφος το δρόμο και οι άλλοι σα τα ΓΚΝΟΥ έπεφταν ο ένας μετά τον άλλο μέσα στο ποτάμι. Αν στο ποτάμι είχε κορκόδειλους (και όχι κροκόδειλους) ακόμα θα έτρωγαν...» μου είπε και ακόμα πιάνω το στομάχι μου από τα γέλια.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ VIDEO:


Τώρα που το σκέφτομαι πάντως, είναι αλήθεια πως ώρες ώρες σ’ αυτή εδώ την πόλη έχουμε πολλά ΓΚΝΟΥ!!!
Αυτά είναι... Ελπίζω να σας έφτιαξα τη μέρα...

fuitakos