«Οδός του πάθους, οδός του λάθους, οδός του ύψους και του βάθους»fuitakos

Ένα ευφυέστατο παράδειγμα λόγου και πολιτικής συνέβη πρόσφατα στη Συνέμευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, το οποίο έκανε τη διεθνή κοινότητα να... χαμογελάσει. Η ομιλία του αντιπροσώπου της Παλαιστίνης στα Ηνωμένα Έθνη.
Τον περασμένο μήνα διεξήχθη μια παγκόσμια έρευνα από τον ΟΗΕ. Το μόνο ερώτημα ήταν: "Παρακαλούμε δώστε την έντιμη και ειλικρινή γνώμη σας για λύσεις στην έλλειψη τροφίμων στον υπόλοιπο κόσμο".
Ποιο είναι το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και τι πέτυχαν εκείνα τα παιδιά τότε..;
Μετά από όλα αυτά, τι είναι ο Σάββας Κωφίδης αναρχικός, κομμουνιστής, αριστερός, οπισθοδρομικός...; 
«Πιασμένος» από το μπασκετάκι που παίξαμε με τους υπόλοιπους ρέμαλους το βράδυ της Δευτέρας είπα σήμερα να μοιραστώ μαζί σας μια ταινία που είδαμε το Σάββατο το βράδυ παρέα με το καρντάσι και τον Θεμάκο (όχι, αυτή τη φορά δεν ήταν σουρωμένος). DEATH PROOF λέγεται το έργο και φέρει την υπογραφή του μοναδικού QUENTIN TARANTINO. Εκπληκτικό έργο. Ότι και να πω θα είναι λίγο Όσοι γουστάρετε TARANTINO ξέρετε τι να περιμένετε από μια ταινία του. Πραγματικά ο τύπος δεν είναι καθόλου καλά. Το παιδί είναι αλλού γι’ αλλού. Τι να λέμε… Τρομερή ταινία με απίστευτη πλοκή, εκπληκτικές ατάκες, πολύ… cult σκηνές και φυσικά ως συνήθως ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΜΩΡΑ!!! Μόνο που αυτή τη φορά το παράκανε ο QUENTIN και όχι απλώς χάνεις το μυαλό σου, με τα μωρά, αλλά μένεις με το στόμα ανοιχτό. Δείτε το οπωσδήποτε. Είναι όλα τα λεφτά… Τελειώνει η ταινία και η γεύση που σου αφήνει το έργο δεν περιγράφεται… Δείτε το και περιμένω σχόλια… 

Εκπληκτική ταινία. Ευχάριστο έργο που το έβλεπα εύκολα δεύτερη φορά, με εκπληκτικές ερμηνείες, τρομερούς διαλόγους, εκπληκτικές ατάκες και γενικώς ανατρεπτικά σκηνικά που σε κρατάνε σε μια γλυκιά αγωνία, όχι δράσης και έντασης, αλλά περιέργιας για το τι θα συμβεί παρακάτω, αλλά και μέχρι που μπορεί να φτάσει η τρέλα και η επιθυμία ενός ανθρώπου γι’ αυτό που πραγματικά γουστάρει να κάνει. Απίστευτο έργο που θα σας πρότεινα να δείτε οπωσδήποτε.Εγώ θα το δω σίγουρα πάλι!!!
ΕΚΘΕΣΗ ΜΑΘΗΤΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥΗ 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα.Η 27η Οκτωβρίου και η 29η Οκτωβρίου δεν λένε και πάρα πολλά πράγματα. Η 26η Οκτωβρίου κάτι λέει άμα σε λένε Δημήτρη. Ο Δημήτρης Καλπακλής που τον λένε Δημήτρη και πάει Δευτέρα, χαίρεται πάρα πολύ που τον λένε Δημήτρη γιατί γιορτάζει και παίρνει πάρα πολλά παιχνίδια και είναι πάρα πολύ τυχερός.
Παρασκευή βράδυ και φυσικά το πρόγραμμα περιλάμβανε ταινία σπίτι, χαλαρά χωρίς όμως να υπάρχει συγκεκριμένη προτίμηση. Καιρό τώρα είχα μπει στην πρίζα να δω το: «Ο, αδερφέ που είσαι;» των αδερφών Κοέν και τελικά το είδα. Μόλις τελείωσε το έργο «έσπασα» το κεφάλι μου να θυμηθώ ποιος βλάκας μου είχε πει πρόσφατα να μην δω τη συγκεκριμένη ταινία διότι είναι μία βλακεία και μισή.
Μάλλον ο συγκεκριμένος, όχι απλά δεν το κατάλαβε το εργάκι, αλλά το γούστο του δεν μπορεί να πάει παραπάνω από μια ταινία της σειράς, να μην πω ονόματα.Μιλάμε για εξαιρετικό έργο με φανταστικούς ηθοποιούς τρομερές μουσικές και απίστευτη... ροή. Εξαιρετικό έργο που πραγματικά δεν πρέπει να χάσετε. Αν δεν το έχετε δει θα πρέπει να είναι η επόμενη ταινία σας. Απλά ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!
Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.
Η αλήθεια είναι πως ζούμε σ’ έναν κόσμο που είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, είναι ένα απέραντο μπουρδέλο. Κάθε μέρα συμβαίνουν γύρω μας απίστευτα πράγματα. Σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και γύρω μας. Απλές καταστάσεις που σε κάνουν να αηδειάσεις, να νευριάσεις, να βρίσεις ακόμα και να πάρεις φόρα και να σπάσεις τα μούτρα του διπλανού σου. Κι άντε το κάνεις. Τι θα καταλάβεις; Απλώς θα εκτονοθείς σε κάποιο βαθμό και μετά από λίγο θα νιώσεις ότι και πριν. Θα αλλάξει κάτι; Αρχίδια... Χθες το βράδυ κατάλαβα πως ότι κι αν σου συμβαίνει, ότι κι αν έχεις περάσει την προηγούμενη μέρα ή και την ίδια ακόμη στη δουλειά και στο σπίτι σου, ένα χαμόγελο αρκεί να σε φέρει στα ίσια σου. Γύριζα χθες σπίτι μετά από μία ιδιαίτερα κουραστική μέρα και αρκετά πιεσμένος από τη δουλειά, αλλά κι από ένα κάρο μαλακίες που είχαν συμβεί το τελευταίο διάστημα και δεν έβλεπα την ώρα και τη στιγμή να φτάσω σπίτι, να κλείσω τηλέφωνα και μαλακίες και να αράξω να χαλαρώσω. Έλα, όμως που το ταξίδι της επιστροφής ήταν ένα ακόμη μαρτύριο. Σάββατο βράδυ στους δρόμους της θήνας, ότι χειρότερο. Όλοι έξω... Λες και δεν υπάρχει άλλη μέρα να βγεις για ποτό... Γκομένες ντυμένες σαν λατέρνες, θείτσες που γύριζαν ή πήγαιναν για χαρτιά και γενικώς όλες οι φιλές του ανθρώπου στο δρόμο. όλοι από ένα αυτοκίνητο και έξω... Άντε λοιπόν να φτάσεις σπίτι σου; Υπομονή... Μπορείς να κάνεις κάτι άλλο; όχι απλώς κάνεις υπομονή και κατεβάζεις... καντήλια!!! Για όλους και για όλα... Εκείνη την ώρα σου φταίνε όλα... Το φανάρι είναι κόκκινο και ετοιμάζεται να γίνει πράσινο. Έχεις βάλει ταχύτητα, μαρσάρεις ελαφρώς και περιμένεις τον... Γρηγόρη για να ξεκινήσεις. Μπροστά μου πετάγεται μια κοπέλα που θέλει να περάσει στην άλλη άκρη του δρόμου. Ανάβει το φανάρι και τόσο αριστερά όσο και δεξιά μου, τα αυτοκίνητα έχουν ξεκινήσει και ούτε εκκίνηση στη φόρμουλα 1 να κάναμε. Ο ένας πιο γρήγορα από τον άλλο. Εγώ ακίνητος με την κοπελιά μπροστά στο αυτοκίνητο. Το τι άκουσε δεν λέγεται. Γυρίζει το καημένο το κορίτσι μου σκάει ένα απίστευτο χαμόγελο για την υπομονή μου, γνωρίζοντας πως μέσα μου έβραζα και έριχνα... μπινελίκια και μένω... ΜΑΛΑΚΑΣ!!! Ένιωσα τόσο άσχημα, αλλά παράλληλα αυτό το χαμόγελο μου έφτιαξε τη διάθεση. Μου έσβησε όλη την κούραση, όλα τα νεύρα και το ξαναλέω μ’ έκανε να αισθανθώ μαλάκας. Κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι να είσαι πάνω απ’ όλα ευδιάθετος και να βλέπεις τα πράγματα από την καλή τους πλευρά... Αφού δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι πιο ουσιαστικό και να προσφέρουμε το κάτι παραπάνω σε κάποιον δίπλα μας που μπορεί να έχει σημαντικότερα πρβλήματα από μας, τουλάχιστον ας χαμογελάμε!!! Είναι τόσο απλό, τόσο μικρό, αλλά τόσο πολύτιμο όσο δεν φαντάζεστε...
ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ: Εχεις 2 αγελάδες και δίνεις τη μία στο γείτονά σου
Τα λόγια είναι περιττά όταν μιλάμε για τον μεγαλύτερο ηγέτη, τον μεγαλύτερο επαναστάτη του πλανήτη, τον άνθρωπο σύμβολο που ακούει στο όνομα Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Η 9η Οκτωβρίου είναι ημέρα μνήμης.
Δολοφονήθηκε, στις 9 Οκτωβρίου 1967, από τον υπαξιωματικό του βολιβιανού στρατού Μάριο Τεράν [Mario Terán] o CHE. Ο Ερνέστο Γκεβάρα γεννήθηκε στο Ροσάριο της Αργεντινής, γιος της Σέλια ντε λα Σέρνα και του Ερνέστο Γκεβάρα Λιντς, το μεγαλύτερο από τα συνολικά πέντε παιδιά της οικογένειας. Σύμφωνα με το πιστοποιητικό γέννησής του, γεννήθηκε στις 14 Ιουνίου 1928. Κατά τον βιογράφο του, Τζον Λι Άντερσον, η πραγματική ημερομηνία γέννησής του τοποθετείται νωρίτερα, στις 14 Μαΐου του ίδιου έτους.
Η άποψη αυτή στηρίζεται σε μαρτυρία μίας αστρολόγου, στην οποία φέρεται να εξομολογήθηκε η μητέρα του πως ήταν ήδη τριών μηνών έγκυος όταν παντρεύτηκε τον Ερνέστο Γκεβάρα Λιντς. Η οικογένεια του ήταν μια από τις οικογένειες της αργεντινής ολιγαρχίας, με ισπανικές και ιρλανδικές καταβολές. Παρόλα αυτά οι γονείς του νεαρού Ερνέστο δεν απέφευγαν καθόλου την επαφή με ανθρώπους χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων.
Πολλά μέλη της ολιγαρχίας θεωρούσαν προκλητικό αυτό τον τρόπο ζωής επειδή το ζεύγος Γκεβάρα έδειχνε φανερά ότι σεβόταν και δεχόταν προοδευτικές ιδέες. O πατέρας του χαρακτηρίζεται ως τυχοδιώκτης, που εγκατέλειψε τις αρχικές του σπουδές αρχιτεκτονικής, προκειμένου να δραστηριοποιηθεί στον επιχειρηματικό χώρο, ενώ η μητέρα του υπήρξε ένθερμη καθολική που αργότερα όμως μεταστράφηκε στο φιλελευθερισμό της αριστεράς.
ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΜΑΣ:
Είχα συνηθίσει να επηρεάζομαι πολύ από τις αφίσες μιας ταινίας. Κι αν κάτι δεν μου γέμιζε το μάτι δεν υπήρχε περίπτωση να την δω ποτέ. Χθες άλλαξα ριζικά άποψη επί του θέματος καθώς είδα μια εξαιρετική ταινία. Πριν δω το συγκεκριμένο έργο κοιτούσα το κουτί και αναρωτιόμουν: «Σιγά μην δω αυτή την… παπαριά με τον μαλάκα τον Νίκολας Κέιτζ. Ποιος ξέρει τη μαλακία θα είναι;»
Επιστολή του Πάνου Κατσιμίχα έτσι όπως τη δημοσίευσε το '7' της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας. Η επιστολή απευθύνεται στον Μιχάλη Χατζηγιάννη με τον οποίο τα έχει πάρει ο Π. Κατσιμίχας διότι βγήκε και δήλωσε ότι 'η αντιπροσωπεία του εντέχνου' έκλεισε! Και ιδού η απάντηση:

2η Πανελλήνια Γιορτή Μανιταριού
3η Πανελλήνια Γιορτή Μανιταριού
4η Πανελλήνια Γιορτή Μανιταριού
5η Πανελλήνια Γιορτή Μανιταριού
6η Πανελλήνια Μανιταροπανύγηρη (και ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ για μένα)
Ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματα του. Κάνει τον απολογισμό του και συνεχίζει ή αποχωρεί. Κάποιοι αποχώρησαν πιο νωρίς. Εγώ το κάνω τώρα. Κρατάω μόνο τις ωραίες στιγμές και τα υπόλοιπα ανήκουν στο παρελθόν. Αυτούς με τους οποίους θέλω να συνεχίσω να έχω επαφή, έχω τον τρόπο να μην χαθούμε. Τους υπόλοιπους δεν θέλω να τους βλέπω καν... Καλή επιτυχία στην 7η Μανιταροπανύγηρη Γρεβενών, Δεσκάτης, Καστοριάς ή όπου αλλού θέλετε να έχει έδρα. Προτείνω πάντως να βάλετε τίτλο ή το: «Το μανιτάρι είναι υπόθεση λίγων...» ή το: «Μανιτάρι, οικογενειακή υπόθεση» ή ακόμα καλύτερα: «Αγαπάμε το μανιτάρι, αλλά να βγάλουμε και κανένα φράγκο!!!».
This is me.... Baby Seal.. οΏ½



I know these images seem painful for you, but we feel the pain...!! We are being slaughtered by ruthless people and it's going on RIGHT NOW...!!!
Please help me and my friends...!!!


STOP THE KILLING OF SEALS
