Cobain in orgon box...

Cobain seeks the therapeutic benefits of William S. Burroughs' Orgone Box during a visit to the Beat writer's Lawrence, KS, home in 1993. This shot, courtesy of Courtney Love, was featured in our April '95 issue.

fuitakos

ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ...

Πάει το Φθινόπωρο πέρασε... ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ!!!

Fuitakos

ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!!

Fuitakos

Μοχα ο τρελός, ο σοφός, ο τελειωμένος...

Είναι μερικές φορές που συμβαίνουν κάποια πράγματα και ξενερώνεις τρελά με τη ζωή σου. Και λες μέσα σου, γιατί να μην μπορεί οι γύρω μου να καταλάβουν τι νιώθω και τι πραγματικά θέλω να πω. Ποιος είμαι, πως σκέφτομαι, που πάω γαμώ την πουτάνα μου…
Πόσο λίγος είναι ο κόσμος γύρω σου. Πόσο λίγοι είναι αυτοί που σε καταλαβαίνουν;
Κι όλα αυτά για ποιο λόγο γαμώ την αγανάκτηση μου; Γιατί θα πρέπει να τα περνάμε αυτά;
Δεν βαριέσαι είπα… Μπήκα στο αμάξι έχοντας πιει ένα μπουκάλι τζακ και έβαλα μουσική. Πόσες φορές είπατε μέσα σας θα το σπάσω το μπουρδέλο να δεν βρω ένα κομμάτι που πραγματικά θέλω να ακούσω τώρα; Και το βρήκα με την πρώτη… ΜΟΧΑ…. Παύλος Παυλίδης… Το άκουσα τελευταία φορά στις διακοπές στο Λιώνα στη Νάξο φέτος το καλοκαίρι. Παρέα με τον Γιάννη (αδερφός μου) και τον Πάνο (μόνιμος κάτοικος Λιώνα). Εκεί μπροστά στο μπαλκόνι του σπιτιού του. Και το άκουσα σήμερα… Αυτό ήθελα να ακούσω τίποτα άλλο…
Και γύρισα σπίτι το έβαλα να το ακούσω πάλι, έβαλα ένα ουίσκι ακόμα και λογικά με πήρε ο ύπνος…



Μόχα ο τρελός, ο σοφός, ο τελειωμένος…
Μόχα αυτός που τραγουδάει ευτυχισμένος…

fuitakos

OXI πια σεξ, ΜΟΝΟ φίλοι!!!

Ήταν μια νύχτα του Αυγούστου.
Η τελευταία νύχτα των διακοπών μας.Το κορίτσι μου κι εγώ αφού τελειώσαμε ένα καραφάκι στο μπαλκόνι,αισθανθήκαμε ότι ενώ εμείς βλέπαμε το ηλιοβασίλεμα με τρυφερές αγκαλιές(καθότι και το ρακόμελο...), εμάς μας έβλεπε η γειτονιά, γι' αυτό και πήγαμενα συνεχίσουμε στο κρεβάτι μας...
Είχε αρχίσει να ομορφαίνει πολύ η ατμόσφαιρα, όταν εκείνη μου είπε:
-'Δεν έχω διάθεση! Θα 'θελα μόνο να με κρατήσεις για λίγο στην αγκαλιά σουνα μου μιλήσεις γλυκά κι ύστερα να κοιμηθώ'.-'ΕΕΕΕΕΕ;;;' είπα εγώ
Τι λες τώρα;'
Και τότε αυτή μου είπε τα λόγια που τρομάζουν ότι θ' ακούσουν όλοι οι άντρεςτου πλανήτη, την ώρα που εξωτερικεύουν την ερωτική τους διάθεση:
-'Οι συναισθηματικές μου ανάγκες ως γυναίκα φαίνεται ότι δεν είναι αρκετέςγια να ικανοποιήσουν τις φυσικές σου ανάγκες ως άντρα.'
Κι όταν γύρισα και την κοίταξα με δυο τεράστια ερωτηματικά για μάτια,συνέχισε:-'Δεν μπορείς να μ' αγαπάς γι' αυτό που είμαι κι όχι γι' αυτό που μπορώ νακάνω για σένα στο κρεβάτι;'.....Αποφάσισα ότι το μόνο που μου απέμενε ήταν ο ύπνος.Την επόμενη μέρα πήραμε το καράβι της επιστροφής
.Ομολογώ ότι η ατμόσφαιρα ήταν λίγο βαριά...Φτάσαμε στο σπίτι και η πρώτη μου δουλειά ήταν να τηλεφωνήσω στο γραφείο γιανα εξασφαλίσω άλλες δυο μέρες άδειας...
-'Έτσι για προσαρμογή...', τους είπα.Ξέρετε πόσο σκληρό είναι να πηγαίνεις κατ' ευθείαν από το νησί στογραφείο...
Στην πραγματικότητα όμως δεν πήγα στη δουλειά για ένα έχω λίγο ακόμη χρόνονα μείνω μαζί της.Βγήκαμε βόλτα για καφέ, φάγαμε κι ένα υπέροχο μεσημεριανό στο αγαπημένο τηςΚινέζικο και μετά πήγαμε για ψώνια στα μαγαζιά.Μπήκαμε σ' ένα μεγάλο πολυκατάστημα.
Τριγύριζα μαζί της ενώ δοκίμαζε διάφορα πολύ ακριβά φορέματα.Δεν μπορούσε ν' αποφασίσει ποιο να πάρει.-Πάρε τα όλα, της είπα και χάρηκε.Ήθελε καινούρια παπούτσια και της είπα να πάρει ένα ζευγάρι για κάθε φόρεμαπου είχε αγοράσει και ενθουσιάστηκε.
Μετά επήγαμε σ' ένα κοσμηματοπωλείο και πραγματικά συγκινήθηκε μ' έναζευγάρι διαμαντένια σκουλαρίκια.
Συγκινήθηκε ακόμη περισσότερο όταν της είπα να τα πάρει.Σκέφτηκε προφανώς να με δοκιμάσει γιατί μου ζήτησε και παπούτσια του τένις,ενώ από τένις δεν έχει ιδέα.Προφανώς το βλέμμα μου της απάντησε, γιατί γύρισε και μου είπε:
-'Εντάξει,αγάπη μου, εντάξει'.Καθώς κρατούσε στην αγκαλιά της τα φορέματα, τα παπούτσια και τασκουλαρίκια, είχε φουντώσει από χαρά κι ενθουσιασμό και το πρόσωπό της ήτανγεμάτο χαμόγελο και φλόγα, θαρρείς και κόντευε στην σεξουαλική ολοκλήρωση.Με κοίταξε στα μάτια και μου είπε :-'Νομίζω ότι τελειώσαμε, καρδιά μου.
Ας πάμε στο ταμείο... 'Ήμουν εκτός εαυτού, όταν της είπα:
'Όχι, γλυκιά μου, δεν έχω διάθεση.
'Το πρόσωπό της άσπρισε και το στόμα της έμεινε ανοιχτό μ' ένα τεράστιο'ΤΙΙΙΙΙΙ;;;'
Και τότε είπα:'Κορίτσι μου, θέλω απλώς να κρατήσεις αυτά τα πράγματα για λίγο.Οι οικονομικές μου ανάγκες ως άντρα δεν είναι δυνατό να καλύψουν τιςαγοραστικές σου ανάγκες ως γυναίκα'........και τη στιγμή που φαινόταν έτοιμη να με σκοτώσει, συμπλήρωσα:'Γιατί δεν μπορείς να μ' αγαπάς γι' αυτό που είμαι κι όχι για αυτά που μπορώνα σου αγοράσω;'

fuitakos

Καιρός είναι αυτός; ΓΑΜΗΘΗΚΕ ΝΑ ΒΡΕΧΕΙ...

fuitakos

Η μαριχουάνα μειώνει τις σεξουαλικες επιδόσεις

H μαριχουάνα κάνει κακό στο σεξ. Αυτό προκύπτει από μια νέα έρευνα του πανεπιστημίου Λα Τρομπ της Μελβούρνης. Για τις ανάγκες της έρευνας ρωτήθηκαν συνολικά 8.700 ενήλικοι της Αυστραλίας και σύμφωνα μ' αυτήν, οι άνδρες που καπνίζουν μαριχουάνα καθημερινά, έχουν τέσσερις φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν προβλήματα με τον οργασμό τους σε σύγκριση με εκείνους που δεν καπνίζουν.

Άλλοι καπνιστές, πάλι, είχαν το αντίθετο πρόβλημα, αφού είχαν πρόωρη εκσπερμάτωση σε ποσοστό σχεδόν τριπλάσιο από τους μη καπνιστές. Οι γυναίκες που καπνίζουν μαριχουάνα έχουν διπλάσιες πιθανότητες να έχουν περισσότερους σεξουαλικούς συντρόφους σε διάστημα ενός χρόνου από τις γυναίκες που δεν καπνίζουν. Οι ίδιες είχαν και περισσότερες πιθανότητες να προσβληθούν από σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες, απ΄ αυτές που δεν κάπνιζαν μαριχουάνα.

Ο Άνθονι Σμιθ, από το Κέντρο Ερευνών για το Σεξ του πανεπιστημίου Λα Τρομπ, είπε ότι κάποιοι άνδρες πειραματίζονται επίτηδες και καπνίζουν μαριχουάνα για να καθυστερούν τον οργασμό τους. "Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι και έχουν σεξουαλικό πρόβλημα", είπε ο κ. Σμιθ.

Είδες άμα δεν ξέρεις; Γι' αυτό λέτε να βγήκε και το τραγούδι με το... PRO;
Απ' το σπίτι δεν θα βγω, πίνω μπάφους και παίζω pro... Δεν έχω χρόνο για το μωρό, πίνω μπάφους και παίζω pro...
Ρε τι μαθαίνει κανείς λίγο πριν τα... 30!!!

fuitakos

Όταν ο ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ συνάντησε το ΜΑΝΟ ΤΣΑΟ

Ότι και να γράψω για το Μαραντόνα θα είναι λίγο. Για τον ποδοσφαιριστή Μαραντόνα, αλλά και για τον άνθρωπο Μαραντόνα...
Ότι και να γράψω για το Μάνο Τσάο θα είναι λίγο. Για τον τραγουδιστή Μάνο Τσάο, αλλά και για τον άνθρωπο Μάνο Τσάο...
Φοβερό video με το Μάνο Τσάο να τραγουδάει το κομμάτι που έγραψε για τον Μαρντόνα και τον ΘΕΟ της μπάλας απλώς να απολαμβάνει σε μία από τις πολλές επιστροφές του σπίτι του μετά από θεραπεία σε κέντρο αποτοξίνωσης...





fuitακος

Στο φανάρι σταματά μια BMW 735, και την πλησιάζει κουτσαίνοντας ένας ζητιάνος με λερωμένα σκισμένα ρούχα, ξυπόλυτος, αξύριστος, φαλακρός, χωρίς μισά δόντια, ο οποίος απλώνει το χέρι:

-Κύριε σας παρακαλώ δώστε μου λίγα λεπτά για να πάρω κάτι να φάω.....

Ο οδηγός τον κοιτάζει με ξαφνιασμένο βλέμμα, και του λέει:

-Αν θα σου δώσω 50 ευρώ, πες μου την αλήθεια, θα τα ξοδέψεις σε ποτά και τσιγάρα;

-Μα τι λέτε κύριε, είμαι 48 χρονών και ποτέ δεν κάπνιζα, ούτε έπινα.

-Καλά, αν θα σου δώσω 100 ευρώ, θα πας σε μπουρδέλο έ; και θα τα δώσεις όλα στις πουτάνες, έτσι δεν είναι;

-Μα τι λέτε κύριε, είμαι 48 χρονών, είκοσι χρόνια παντρεμένος με 2 παιδιά, και ποτέ δεν πήγα με άλλη γυναίκα.

-Τότες άκου τι θα κάνουμε. Θα σε πάω στο σπίτι μου, και θα πω στη γυναίκα μου να μας σερβίρει ένα πλούσιο τραπέζι και στο τέλος θα σου δώσω και 200 ευρώ. Συμφωνείς;

-Μα κύριε ντρέπομαι, κοιτάξτε τα χάλια μου, τι θα πει η κυρία σας;

-Χέστηκα για το τι θα πει η βλαμμένη.Εγώ θέλω να δει πως καταλήγουν οι άντρες που δεν καπνίζουν, δεν πίνουν, και δεν πάνε με πουτάνες.....

fuitakos

Eπίκαιρο λόγω εκλογών, αλλά και γενικότερα...

fuitakos

Η ζωή μας σε πέντε μπουκάλια...

fuitakos

Πόσα κιλά... ;;;

Αλήθεια πόσα κιλά αρχ...α έχει αυτός ο παίκτης; Έκλεισε στόματα ο "LOCO" έτσι για να το βουλώσουν όλοι αυτοί που πεπεσαν να τον φάνε μετά το ματς με τη βαζέλα!!!

fuitakos

PINK FLOYD VS PETROS LOUKAS HALKIAS

Πόσες φορές σας έχουν ρωτήσει τι μουσική ακούτε και αντί να απαντήσετε: ΤΑ ΠΑΝΤΑ το σκέφτεστε λίγο παραπάνω;
Πρόσφατα μου έκαναν τη συγκεκριμμένη ερώτηση και ξέρετε τι απάντησα;
«Ακούω και Πέτρο Λούκα, αλλά ακούω και PINK FLOYD.
Έπεσα τυχαία στα χέρια μου το παρακάτω video και έχω πάθει ΣΟΚ!!!
Πραγματικά δεν υπάρχει... ΒΑΛΤΕ ΗΧΟ ΣΤΟ... ΦΟΥΛ και απολαύστε το:



fuitakos

Οι αρετές του Έλληνα....

Δίκιο είχε ο Γιαννάκης (απ' τους γκουντάνους). Καιρό είχαμε να τα πούμε και από τότε που προτείναμε τη συγκεκριμένη ταινία ο Ντιέγκο δεν έχει σταυρώσει νίκη με την εθνική Αργεντινής. Εκλογές έρχονται και θα ανηφορίσουμε στα Γρεβενά. Ευκαιρία να τα πούμε από κοντά με φιλαράκια που θα έρθουν κι αυτοί να "μαυρίσουν" όλα τα λαμόγια, συγνώμη να ψηφίσουν ήθελα να πω και τα τσίπουρα θα πάνε... σύννεφο εκείνο το τριήμερο στο Ρίο Γκρεβενέιρο. Γι' αυτό και μόνο γουστάρω τις εκλογές και για τίποτα άλλο. Όχι δηλαδή ότι θα αλλάξει κάτι. ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΚΑΤΑ θα έχουμε και μετά την 4η Οκτωβρίου. Γι' αυτο αφήστε για λίγο τα σκατά στην άκρη και βάλτε λίγο χιούμορ στη ζωή σας διότι θεωρώ πως έχουμε σημαντικότερα πράγματα να ασχοληθούμε από τις υποχέσεις και τα... ΘΑ του κάθε ΜΑΛΑΚΑ. Ανεκδοτάκι σας έχω μετά από καιρό, αρκετά επίκαιρο θα έλεγα με τις υποσχέσεις των πολιτικών για μια θέση στο δημόσιο, μια μετάθεση και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Για πάμε:

Όταν ο Θεός δημιούργησε τα έθνη, έδωσε στο κάθε έθνος από δύο αρετές.Έτσι, έκανε τους Αμερικάνους τακτικούς και νομοταγείς, τους Γερμανούς αποφασιστικούς και μελετηρούς, τους Ιάπωνες εργατικούς κιυπομονετικούς.Για τους Έλληνες είπε: θα είναι έξυπνοι, τίμιοι και θα δουλεύουν στο δημόσιο.Όταν τελείωσε τη δημιουργία του Κόσμου τον πλησίασε ο ΑρχάγγελοςΓαβριήλ και του είπε: Κύριε, έδωσες σε όλα τα έθνη από δύο αρετέςαλλά στους Έλληνες έδωσες τρεις. Αυτό θα τους κάνει πολύ ισχυρούς καιθα διαταράξει τις ισορροπίες πάνω στη γη.Έχεις δίκιο Γαβριήλ, είπε ο Κύριος. Στάθηκα απρόσεχτος κι αυτή μου ηαπροσεξία θα κάνει τους Έλληνες να κυριαρχήσουν σε όλο τον κόσμο. Κάτιπρέπει να κάνω αλλά δεν μπορώ να ανακαλέσω τις αρετές που τους έδωσα.Το βρήκα. Θα παραμείνουν και οι τρεις αρετές αλλά κάθε Έλληνας θαμπορεί να κάνει χρήση μόνο των δύο. Κι έτσι κι έγινε.

Αν ένας Έλληνας είναι τίμιος και δουλεύει στο δημόσιο δεν είναι έξυπνος

Αν είναι έξυπνος και δουλεύει στο δημόσιο δεν είναι τίμιος

Αν είναι έξυπνος και τίμιος δεν δουλεύει στο δημόσιο

fuitakos

Μοναδικό ντοκιμαντέρ για τον ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ στο ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟ

Μέρες έχουμε να τα πούμε και επιστρέφω με εκπληκτική ταινία. Κατά καιρούς έχουν γίνει διάφορες ταινίες για τον ένα και μοναδικό ΝΤΙΕΓΚΟ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ. Το AMANDO A MARADONA που παίζει τελευταία στον κινηματογράφο ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟ (Λ.Συγγρού 106, στάση metro Συγγρού-Φιξ/ Τηλ. 210-9215305) είναι ότι καλύτερο είδα τελευταία και μέχρι να σταματήσει η προβολή του είναι σίγουρο πως θα το ξαναδώ. Κάθε μέρα στις 7 το απόγευμα. Είναι εξαιρετικό και πραγματικά αξίζει να το δείτε. Περισσότερα για την ταινία/ντοκιμαντέρ στο: http://www.amandoamaradona.com/

Όλοι οι bloggers και χρήστες διαδικτύου στην συγκέντρωση της Παρασκευής

ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΜΕΝΑ ΔΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥΣ

Όλοι οι bloggers και οι χρήστες του διαδικτύου ενώνουν τις δυνάμεις τους την Παρασκευή στις 7 το απόγευμα στην πλατεία Συντάγματος για να διαμαρτυρηθούν όπως αυτοί ξέρουν για το οξυγόνο που μας στέρησαν. Απαραίτητη ενδυμασία για τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας τα μαύρα ρούχα. Η πρόσκληση κάνει το γύρω του Διαδικτύο μέσω blogs και e-mails, αλλά η κινητοποίηση διευρύνεται και με sms. ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ.Πρέπει να κατέβει κόσμος για να καταλάβουν ότι...μπορούμε να διαμαρτυρηθούμε ειρηνικά και να συντονιστούμε με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Φορώντας μαύρα ρούχα θα δείξουμε ότι 'πενθούμε' για τον χαμό 200.000 στρεμμάτων που θα στερήσουν την ανάσα από εμάς και τα παιδιά μας.Σαν και τότε, το 2007, όταν έγινε ειρηνική διαμαρτυρία.Απαιτούμε να κηρύσσονται αναδασωτέες οι καμένες εκτάσεις και να καταδικάζονται για κακουργήματα οι ιδιοκτήτες, οι εργολάβοι και οι υπεύθυνοι που έδωσαν άδεια σε οποιοδήποτε κτίσμα ανεγέρθηκε σε δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις.

Ε ρε γλέντια!!!

fuitakos

ΦΟΥΙΤ...

Αν θυμάμαι καλά ήταν Άνοιξη του 1998… Στα πρώτα μου βήματα σ’ αυτή την πουτάνα τη δουλειά στάθηκα τυχερός να περάσω το κατώφλι του μεγαλύτερου αθλητικού ραδιοφωνικού σταθμού του sport-fm. Και λέω τυχερός όχι λόγω του σταθμού, αλλά λόγω κάποιων ανθρώπων που γνώρισα εκεί και παραμένουν μέχρι και σήμερα πολύ καλοί μου φίλοι.
Σαν τώρα θυμάμαι την πρώτη μου είσοδο στο στούντιο του σταθμού, όπου δούλευα ως υπεύθυνος παραγωγής της πρωινής εκπομπής.
«Σιγά ρε αδερφέ… Θα το γκρεμίσουμε το στούντιο τι λέει;», άκουσα να μου λέει ένας τύπος πίσω από την κονσόλα του ήχου. Με πολύ «αρχοντικό» και παράλληλα μάγκικο στυλάκι. Και μόνο η χροιά της φωνής του ήταν αρκετή να σε κάνει να σκεφτείς, πως δεν σε παίρνει ούτε καν να απαντήσεις, πόσο μάλιστα όταν είσαι ψαρωμένος στο χώρο.
Ζήτησα συγνώμη και έγιναν οι σχετικές συστάσεις. Συνήθως στην πρώτη μου επαφή με κάποιον πέφτω πάντα έξω και έτσι και έγινε και στην προκειμένη περίπτωση. Κάθε μέρα που περνούσε, από τη δεύτερη κιόλας εκπομπή άρχισα να αναθεωρώ την πρώτη μου εκτίμηση για το συγκεκριμένο άνθρωπο και απορούσα με τον εαυτό μου πως έπεσα τόσο έξω.
Ένα πρωινό, όμως ήταν τελείως διαφορετικό απ’ όλα τα υπόλοιπα. Έχω καθυστερήσει να πάω στο σταθμό λόγω ενός σκασμένου λάστιχου.
Η είσοδος μου έστω και καθυστερημένα στο στούντιο συνοδεύτηκε με ατελείωτο γέλιο.
«Που είσαι ρε μαλάκα;»
«Σόρυ ρε αδερφέ, αλλά έπαθα… φούιτ, τι να κάνω;»
«Τι έπαθες;»
«Φούιτ ρε μαλάκα… Λάστιχο, πως σκατά το λέτε εσείς εδώ στην Αθήνα;»
Ακολούθησε μία ώρα ατελείωτης καζούρας και απίστευτου γέλιου και από εκείνο το σημείο και μετά μόλις περνούσα το κατώφλι του σταθμού άκουγα την γνωστή αυτή βαριά φωνή να φωνάζει μέσα από το στούντιο:
«ΦΟΥΙΤ…. ΦΟΥΙΤ… Ήρθε ο ΦΟΥΙΤ παιδιά… Που είσαι ρε ΦΟΥΙΤ;» και διάφορα άλλα τέτοια.
Έτσι για να γνωρίζετε κάποιοι από πού προήλθε το… ΦΟΥΙΤ, το οποίο στην πορεία για κάποιους έγινε ΦΟΥΙΤΑΚΟΣ…
«Νονός» ο Αντώνης Μπόκτωρ…
Δεν είχα την τύχη να συνεργαστώ για μεγάλο χρονικό διάστημα μαζί του, αλλά νιώθω απίστευτα τυχερός που γνώρισα αυτόν τον άνθρωπο με τον οποίο στην πορεία γίναμε φίλοι. Δεν ήταν λίγες οι Κυριακές όπου παρέα με Μπόκτωρ, αλλά και την υπόλοιπη τρελοπαρέα ηχοληπτών από το flash και όχι μόνο, πίναμε τα τσιπουράκια μας στον κυρ Θόδωρα στο Κουκάκι.
Όπως και πριν από μία περίπου εβδομάδα όπου πέρασα από το γνωστό σημείο και τους βρήκα όλους εκεί.
«Κάτσε ρε να πιούμε ένα τσίπουρο. Θα σε φάει η δουλειά;» τον άκουσα να μου λέει και δίπλα του στο καρότσάκι ο έξι μηνών γιος του.
όσο κι αν προσπαθώ να το πιστέψω δεν μπορώ να τα καταφέρω. Νομίζω πως δεν είναι αλήθεια, νομίζω πως κάποιος μας κάνει πλάκα. Νομίζω πως την επόμενη Κυριακή που θα μαζευτούν όλοι εκεί θα είναι κι ο Μπόκτωρ εκεί. Όπως κάθε φορά άλλωστε. Κι εκεί, αλλά και δίπλα στη γυναίκα και των έξι μηνών μπέμπη του, και πίσω από την κονσόλα του ήχου στις εκπομπές του sportfm.
Ήταν μόλις 41 χρονών και έφυγε τόσο ξαφνικά από τη ζωή. Ώρες ώρες σκέφτομαι, πραγματικά τι παιχνίδια μας επιφυλάσσει η ζωή; Ποιος ο λόγος να γίνονται όλα αυτά;
Ήταν μόλις 41 χρονών και άφησε πίσω του μια εκπληκτική σύζυγο κι ένα μπέμπη μόλις έξι μηνών…
Γιατί ρε πούστη μου να συμβαίνουν αυτά; Γιατί θα πρέπει να φεύγουν κάποιοι άνθρωποι και να μας αφήνουν τόσο πρόωρα;
Καλό ταξίδι αδερφέ και να περνάς καλά εκεί πάνω… Να μας προσέχεις… Να ξέρεις ότι θα υπάρχει πάντα μια θέση εκεί στον κυρ Θόδωρα και ένα ποτήρι με πάγο δίπλα στην υπόλοιπη παρέα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το: «ΦΟΥΙΤΤΤΤ» που φώναζες με τη χαρακτηριστική χροιά της φωνής σου… Ούτε τις μουσικάρες που έπαιζες τα πρωινά του Σαββάτου δεν θα ξεχάσω ρε παλίκαρε…



Ξέρω ότι το γούσταρες και το ακούγαμε συχνά στην εκπομπή σου… Για πάρτη σου λοιπόν…



Καλό ταξίδι αδερφέ…

Ο Σωτήρης παίρνει τηλέφωνο τον φίλο του το Γιάννη στην Θεσσαλονίκη και του λέει:

- Φίλε Γιάννη, έρχομαι εκτάκτως στην Θεσσαλονίκη για δουλειά, θα φτάσω αργά το βράδυ, μπορείς να με φιλοξενήσεις για μία βραδιά;

- Καλά ρε Σώτο και το συζητάς;

Φτάνοντας ο Σωτήρης κατά της 1:30 το βράδυ στο σπίτι του Γιάννη.

- Φιλε Σώτο, θες να κοιμηθείς με το μωρό στο δωμάτιο; Ή στο σαλόνι να σου στρώσω κάτω;

- Ασε μην ανησυχήσω το μωρό θα κοιμηθώ στο σαλόνι.

Το πρωί ο Σωτήρης σηκώθηκε πιο νωρίς από τους άλλους και πήγε στην κουζίνα να φτιάξει ένα καφέ και τι να δει!!! Μια ψήλη ξανθιά 2μετρη με απίστευτο στήθος και φορώντας μόνο καυτά ροζ εσώρουχα!!!! Τα ψιλοχάνει για λίγο και ρωτάει γεμάτος απορία:

- Συγγνώμη εσύ ποια είσαι;

- Εγώ είμαι το μωρό, εσύ ποιος είσαι;

- Εγώ είμαι ο Μαλάκας που ήρθε χθες.....

Όταν η κυβέρνηση κοιμάται...

Ένα δωδεκάχρονο παιδάκι βλέποντας τις ειδήσεις ρωτάει τον μπαμπά του:
- Μπαμπά, τι είναι η πολιτική;
Ο πατέρας, που είναι φανερά ικανοποιημένος που ο γιος του δείχνει σημάδια ωρίμανσης , του απαντάει με ένα παράδειγμα:
- Κοίταξε παιδί μου... Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια. Πάρε για παράδειγμα τη δική μας.
Η μαμά, είναι σαν την κυβέρνηση, κανονίζει τα πάντα μέσα στο σπίτι.
Εγώ, ο πατέρας, είμαι σαν το μεγάλο κεφάλαιο , στηρίζω την οικονομία του σπιτιού.
Η υπηρέτρια, είναι σαν την εργατική τάξη, κάνει όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν.
Εσύ, είσαι η κοινή γνώμη που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν γύρω της.
Τέλος, το μωρό που έχουμε σπίτι συμβολίζει το μέλλoν της χώρας .
Σκέψου τα όλα αυτά το βράδυ, και αύριο θα συζητήσουμε για τα συμπεράσματα που έβγαλες, εντάξει;
- Εντάξει μπαμπά, απαντάει ο μικρός, και σκεφτικός πηγαίνει στο κρεβάτι του.
Στη διάρκεια της νύχτας και ενώ σκεφτόταν τα σοφά λόγια του πατέρα , ακούει κλάματα από την κούνια του μωρού. Σηκώνεται πάνω, πλησιάζει την κούνια και βλέπει ότι το μωρό έχει λερωθεί..
Πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα να το πει στην μητέρα του, ανοίγει την πόρτα και βλέπει μόνο τη μητέρα του στο κρεβάτι να κοιμάται . Ο πατέρας άφαντος! Τον πιάνει πανικός!
Από την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου υπηρεσίας, ακούει ύποπτους θορύβους.. .πλησιάζει, κοιτάει και βλέπει τον πατέρα του με την υπηρέτρια στα τέσσερα! Κάγκελο ο
πιτσιρίκος!!!
- "Τι να κάνω;", σκέφτεται, "να ξυπνήσω την μαμά; θα δει τον μπαμπά με την
υπηρέτρια, να διακόψω τον μπαμπά; ντρέπομαι, και ποιος θα αλλάξει το
μωρό;;;, εγώ δεν ξέρω να το κάνω..."
Αποφασίζει, λοιπόν να κάνει την πάπια και πάει για
ύπνο. Το επόμενο μεσημέρι, μετά το φαγητό, λέει ο πατέρας στον γιο:
- Λοιπόν; Σκέφτηκες αυτά που σου είπα εχθές;
- Ναι πατέρα , τα σκέφτηκα.
- Και τι συμπέρασμα έβγαλες;
- Όταν η κυβέρνηση κοιμάται,
το μεγάλο κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη ,
η κοινή γνώμη αδιαφορεί,
και το μέλλον της χώρας είναι βυθισμένο στα σκατά !!!

fuitakos

ΜΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙΣ ΓΙΝΕΣΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΣ...

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ
> είναι μια πολύ αγαπημένη
> οικογένεια. Είναι ο
>
> αγαπημένος μου μπαμπάς, η
> αγαπημένη μου μαμά, ο αγαπημένος
> μου αδελφός
>
> και στον κάτω όροφο η αγαπημένη
> μου γιαγιά και ο αγαπημένος μου
> παππούς.
>
> Τον αγαπημένο μου μπαμπά δεν τον
> βλέπω ποτέ, γιατί φεύγει το πρωί
> για τη
>
> δουλειά και γυρίζει τα
> μεσάνυχτα. Δηλαδή κανονικά
> γυρίζει στις 7.00
>
> μ.μ., αλλά κάνει και πέντε ώρες
> γύρω γύρω το τετράγωνο μέχρι να
> βρει να
>
> παρκάρει. Κι όταν έρχεται δεν
> είναι και πολύ χαρούμενος και
> καθόλου δεν
>
> μοιάζει με τους μπαμπάδες των
> διαφημίσεων που μπαίνουν μέσα με
> δωράκια
>
> και σοκολάτες και τα παιδιά
> πηδάνε στην αγκαλιά του κι αυτός
> γελάει και
>
> τα στριφογυρίζει ψηλά. Εμάς
> λέει: «Άι σιχτίρι, το κωλοκράτος
> μου μέσα»
>
> και βροντάει τα κλειδιά στο
> συρτάρι.
>
> Την αγαπημένη μου μαμά δεν τη
> βλέπω επίσης, γιατί κι αυτή
> δουλεύει αλλά
>
> έρχεται σπίτι με το λεωφορείο.
> Και μετά πλένει, σιδερώνει,
> σφουγγαρίζει,
>
> μαγειρεύει και βρίζει τον
> μπαμπά που δεν πήρε τυρί
> τριμμένο από το
>
> σούπερ μάρκετ. Και δεν μοιάζει
> καθόλου με τις μαμάδες των
> διαφημίσεων,
>
> γιατί δεν μαγειρεύει βαμμένη
> ούτε με ψηλοτάκουνα. Κι όταν
> λερώσουμε το
>
> μπλουζάκι με σοκολάτες δεν
> γελάει χαρούμενη που έχει το
> σωστό
>
> απορρυπαντικό, αλλά μας λέει: «Ε,
> βέβαια. Άμα έχετε τη δουλάρα.
>
> Άντε βγάλ΄ το, τελείωνε,
> ΤΕΛΕΙΩΝΕ λέμε, την τύχη μου που
> στραβώθηκα και
>
> τον παντρεύτηκα».
>
> Τον αγαπημένο μου αδελφό δεν τον
> βλέπω ποτέ, γιατί λείπουμε κι οι
> δυο
>
> στο σχολείο και μετά εκείνος
> πηγαίνει φροντιστήριο και μετά
> κλείνεται
>
> στο δωμάτιό του και μετά ανοίγει
> το κομπιούτερ του και μετά
> ψάχνει
>
> γυμνές κυρίες και μετά τις
> βρίσκει και μετά χαίρεται. Ο
> μπαμπάς μου, η
>
> μαμά μου, ο αδελφός μου κι εγώ
> είμαστε μια πολύ αγαπημένη
> οικογένεια και
>
> κάθε Κυριακή μεσημέρι κάνουμε
> ένα πολύ αγαπημένο οικογενειακό
> τραπέζι κι
>
> εκεί έχουμε όλο τον χρόνο να
> τσακωθούμε μεταξύ μας. Ο μπαμπάς
> μαλώνει
>
> τον αδελφό μου που δεν διαβάζει
> αρκετά και μετά μαλώνει εμένα
> που δεν τα
>
> τρώω τα παντζάρια. Και μετά η
> μαμά μαλώνει τον μπαμπά μου
> γιατί μας
>
> μαλώνει, γιατί είναι
> «αντιπαιδαγωγικό» λέει. Και μετά
> η μαμά μου μαλώνει
>
> τον αδελφό μου που πετάει τα
> μποξεράκια του στη μοκέτα κι
> έχει και τη
>
> μέση της και μετά μαλώνει εμένα
> που θέλω να μου πάρουνε κινητό.
>
> Και μου λέει: «Έκανε κι η μύγα
> κώλο και ζητάει κινητό». Κι εγώ
> της λέω:
>
> «Η Ευαγγελία γιατί έχει κινητό
> που είναι και 27 μέρες
> μικρότερη;». Κι η
>
> μαμά μου μού λέει: «Δεν με
> νοιάζει τι κάνει η Ευαγγελία,
> εμένα με
>
> νοιάζει τι κάνει το δικό μου το
> παιδί». Και φωνάζει και ο μπαμπάς
> τής
>
> λέει: «Τώρα που ουρλιάζεις εσύ,
> δεν είναι αντιπαιδαγωγικό;» Κι η
> μαμά
>
> τού λέει: «Δεν ουρλιάζω,
> συζήτηση κάνουμε». Κι ο μπαμπάς
> μου της λέει:
>
> «Ναι, έχεις δίκιο. Μπορεί στο
> ισόγειο να μη σε άκουσαν». Κι η
> μαμά του
>
> λέει: «Έχε χάρη που είναι τα
> παιδιά, αλλιώς θα σου ΄λεγα
> τώρα». Και δεν
>
> του λέει.
>
> ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΑΝΕΝΑΣ δεν μιλάει για
> πολλή ώρα. Κι ακούγονται μόνο τα
>
> πιρούνια, τα μαχαίρια κι ο
> αδελφός μου που κάνει κλάπα
> κλούπα με τη
>
> γλώσσα του. Κι η μαμά τού λέει:
> «Δεν μπορείς να φας σαν
> άνθρωπος;» Κι ο
>
> αδελφός μου της λέει: «Σαν
> άνθρωπος τρώω». Κι η μαμά μου του
> λέει:
>
> «Θα σε καλέσουνε σε κάνα σπίτι,
> ρεζίλι θα γίνουμε». Κι ο μπαμπάς
> μου της
>
> λέει: «Μπορείς να σταματήσεις
> μία στιγμή, ΜΙΑ, Μ-Ι-Α, αυτό το
> μπουρ
>
> μπουρ μπουρ, μες στ΄ αυτί μου.
> Έλεος δηλαδή, ΕΛΕΟΣ, Ε-Λ-Ε-Ο-Σ!». Κι
> η
>
> μαμά μου λέει: «Δεν φτάνει που
> έχω γίνει χίλια κομμάτια να σας
> υπηρετώ
>
> όλους εδώ μέσα, μια καλή
> κουβέντα να ακούσω, ΜΙΑ, Μ-Ι-Α». Κι
> ο μπαμπάς
>
> μου της λέει: «Έριξες πολύ αλάτι,
> λύσσα το ΄κανες». Κι η μαμά τού
> λέει:
>
> «Ορίστε, εκεί που μας
> χρωστάγανε, μας πήραν και το
> βόδι». Κι εγώ ρωτάω:
>
> «Πότε είχαμε βόδι και μας το
> πήρανε;». Κι ο αδελφός μου μού
> λέει: «Είσαι
>
> μαλακισμένο». Κι εγώ βάζω τα
> κλάματα και λέω: «Με λέει
> μαλακισμένο». Κι
>
> ο μπαμπάς μου του λέει: «Μη λες
> την αδελφή σου μαλακισμένο». Κι
> ο
>
> αδελφός μου λέει: «Αφού είναι;»
> Κι η μαμά μου λέει: «Και δεν θέλω
> να
>
> ακούω τέτοιες λέξεις εδώ μέσα».
> Κι ο αδελφός μου της λέει: «Όταν
> τις
>
> λέει ο μπαμπάς είναι καλά;». Κι η
> μαμά μου λέει στον μπαμπά μου:
>
> «Ορίστε, είδες το παράδειγμα που
> δίνεις στα ίδια σου τα παιδιά».
> Κι ο
>
> μπαμπάς μου λέει: «Μια μπουκιά
> δεν μπορούμε να φαρμακώσουμε σ΄
> αυτό το
>
> σπίτι, ΜΙΑ, Μ-Ι-Α». Κι η μαμά μου
> του λέει: «Τι μπουκιά, εσύ δεν
> είπες
>
> είναι λύσσα; Κι άμα δεν σ΄
> αρέσει, να πας να σου μαγειρεύει
> η Βιβή». Κι
>
> εγώ λέω: «Ποια είναι η Βιβή». Κι η
> μαμά λέει: «Ποια είναι η Βιβή,
>
> Μανώλη; Πες στο παιδί σου, στο
> σπλάχνο σου, στην κόρη σου ποια
> είναι η
>
> Βιβή, Μανώλη». Κι ο πατέρας μου
> λέει: «Η κυρία Βιβή είναι μια
> εξαίρετη
>
> συνάδελφος κι η μάνα σας είναι
> μια τρελή γυναίκα». Κι η μαμά
> λέει:
>
> «Γι΄ αυτό γυρίζουμε μεσάνυχτα,
> Μανώλη; Επειδή η Βιβή είναι μια
> εξαίρετη
>
> συνάδελφος, Μανώλη;». Κι ο
> μπαμπάς λέει: «Γυρίζουμε
> μεσάνυχτα, διότι τα
>
> μεσάνυχτα βρίσκουμε να
> παρκάρουμε. Άντε να δούμε πού θα
> φτάσει ο
>
> πληθωρισμός πια». Κι η μαμά μου
> του λέει: «Έχε χάρη που είναι τα
> παιδιά,
>
> αλλιώς σου ΄λεγα εγώ». Κι ο
> μπαμπάς της λέει: «Τι θα μου
> ΄λεγες εσύ;».
>
> Κι η μαμά του λέει: «Το δισάκι
> μου στον ώμο, για τον δρόμο, για
> τον
>
> δρόμο, αυτό θα σου ΄λεγα εγώ». Κι
> εγώ λέω: «Έγιν΄ η βροχή χαλάζι,
> δεν με
>
> νοιάζει, δεν με
> νοιάζειειειειει». Κι ο μπαμπάς
> κι η μαμά μού λένε:
>
> «ΣΤΑΜΑΤΑ!!!» και σταματάω.
>
> ΚΑΙ ΠΕΦΤΕΙ ΠΑΛΙ μια σιωπή,
> ντράγκα ντούγκα τα πιρούνια. Κι ο
> αδελφός μου
>
> λέει: «Έφαγα, πάω μέσα». Κι ο
> μπαμπάς μου του λέει: «Δεν έχει
> να πας
>
> πουθενά. Τώρα τρώμε όλοι μαζί
> σαν οικογένεια». Κι η μαμά μου
> του λέει:
>
> «Έχει δίκιο ο πατέρας σου, να
> κάτσεις εκεί που κάθεσαι».
>
> Και καθόμαστε όλοι εκεί που
> καθόμαστε.
>
>
>
>
>
> --
> Η ΤΡΟΦΗ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗ
> ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ,ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ
> ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ .ΣΚΕΨΟΥ ΤΙ ΤΡΟΦΗ
> ΑΓΟΡΑΖΕΙΣ
>
> ΜΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙΣ ΓΙΝΕΣΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΣ

fuitakos

Rojitas las orejas...

Δεν ξέρω γιατί (ίσως και να ξέρω δηλαδή), αλλά το τελευταίο διάστημα υπάρχει μια περίεργη διάθεση. Καλή ή κακή δεν ξέρω θα φανεί στην πορεία. Άλλωστε ο χρόνος είναι ο καλύτερος (ο χειρότερος λέει ο Αγγελάκας, αλλά δεν γαμιέται) γιατρός, οπότε ο χρόνος θα δείξει αν αυτή η διάθεση είναι για καλό η για κακό.

Ξυπνάς λοιπόν το πρωί κάνεις παγωμένο καφεδάκι, αφού πρώτα βγάζεις βόλτα το nempe, διότι διαφορετικά δεν θα σ' αφήσει να πιεις καφέ ήρεμος, αράζεις μετά και βάζεις τις μουσικές σου για να χαλαρώσεις. Υπάρχει καλύτερο πρωινό από αυτό;

Και πείτε μου εσείς τι να πρωτοακούσεις από την τεράστια συλλογή του αδερφού σου;

Πριν από λίγες ημέρες έσκασε μύτη στην Αθήνα ένα κολλητός από Ισπανία ο Πέπε. Έκανε ένα φεγγάρι στην Αθήνα με τα γνωστά προγράμματα "ερασμους" που υποτίθεται πας για να σπουδάσεις αλλά στην ουσία είναι ένα εξάμηνο της ζωής σου γεμάτο ξενύχτια ξύδια και απίστευτη... ρέκλα.

Μεγάλη τυπάρα ο Πέπε, περάσαμε απίστευτες βραδιές με κιθάρες, ξύδια και όλα τα παρελκόμενα. Κάποια στιγμή του ζητήσαμε να μας παίξει ένα ισπανικό κομμάτι και χωρίς δεύτερη σκέψη έπιασε την κιθάρα και είπε: "Ok... Rojitas las orejas..."

Μαγικό κομμάτι. Αυτό είπα να ακούσω σήμερα το πρωί με τη διάθεση που είχα.

Το ακούς και σε ταξιδεύει... Θέλεις να σηκωθείς και να φύγεις. Να τα παρατήσεις όλα και να την κάνεις για Ισπανία, Πορτογαλία ή δεν ξέρω εγώ που αλλού. Και μη νομίζετε πως αργεί πολύ αυτή η στιγμή. Θέμα χρόνου είναι...

Για πάρτε μια γεύση:

fuitakos

Aν οι νόμοι ήταν ίσοι για
όλους τότε θα είχαμε 300
κουκουλοφόρους επιπλέον

fuitakos

Είναι µερικές µέρες ... που γαµιούνται τα πάντα!!!
.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

fuitakos

Κερτ Κομπέιν: 15 χρόνια από το θάνατό του

15 ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από το θάνατο του frontman των Nirvana, Κερτ Κομπέιν. Ότι και να πούμε είναι λίγο γι’ αυτό τον τραγουδιστή και γι’ αυτή τη μπάντα. Μ,’ αυτόν μεγαλώσαμε κι αυτόν θα θυμόμαστε πάντα ως τον άνθρωπο που μα σέκανε να αγαπήσουμε τη μουσική περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο. Έριξα μια ματιά σήμερα στο διαδύκτιο και σας μεταφέρω ένα εξαιρετικό αφιέρωμα που βρήκα στο MEN 24, για τα 15 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου ΚΕΡΤ ΚΟΜΠΕΪΝ, στις 5 Απριλίου του 1994.

Για απίστευτα χαμηλές τιμές και τεράστια ποικιλία τερμάτισε στο e-shop.gr
Στις 20 Φεβρουαρίου του 1981 ένα δώρο έμελλε να αλλάξει τον ρου της μουσικής ιστορίας. 108 μίλια νοτιοδυτικά του Σιάτλ, στο βροχερό Αμπερντίν, ο 14χρονος τότε Κερτ Ντόναλντ Κομπέιν άρπαζε με τα εφηβικά του δάχτυλα μία κιθάρα. Ένα δώρο που στα χέρια του αποτέλεσε κάτι παραπάνω από ένα μουσικό όργανο.

Ένα "μεγάφωνο" με το οποίο μίλησε για τις... ανησυχίες μίας ολόκληρης γενιάς. Της Generation X, όπως αποκαλέστηκαν από κάποιους έφηβοι και ενήλικες που απλά μέσω των σκληρών ριφ, των προβληματισμένων στίχων και των "εκλεπτυσμένων" κραυγών του, μπόρεσαν να «συναντήσουν» το... ασυμβίβαστο. Πέντε χρόνια από εκείνη την ημέρα ο Κομπέιν μαζί με τον σερβικής καταγωγής Κρις Νοβοσέλιτς, σχημάτισε ένα από τα σημαντικότερα μουσικά σχήματα. Οι Nirvana ήταν πλέον πραγματικότητα. Με τον Τσαντ Τσάνινγκ να χτυπά αλύπητα τα ντραμς, το πρώτο άλμπουμ τους, "Bleach", κάνει την εμφάνιση του στα δισκοπωλεία το 1989. Ένας δίσκος ο οποίος όμως δεν έμεινε στην ιστορία τόσο για τα μουσικά του θέματα, όσο για το χαμηλό κόστος παραγωγής του. Μόλις 600 δολάρια. Ωστόσο, τα πρώτα δείγματα ήταν θετικά...

Τίποτα όμως δεν προμήνυε αυτό που θα ακολουθούσε. Η μεταπήδηση από την underground δισκογραφική Sub Pop, στην διεθνώς αναγνωρισμένη Geffen, η ρυθμική ευρηματικότητα του Ντέιβ Γκρολ στα τύμπανα και η δημιουργία του "Nevermind" (1991) εκτόξευσε τόσο ψηλά τους Nirvana, που αυτά τα ύψη αποδείχθηκαν δυσθεώρητα για τον Κομπέιν. Ένα κομμάτι που άκουγε στο όνομα "Smells Like Teen Spirit" αποτέλεσε τον ύμνο της Gen X.

Ένα ύμνο τον οποίο ο ίδιος ο Κομπέιν θέλησε να απομυθοποιήσει λέγοντας ότι: "... ήθελα να γράψω το απόλυτο ποπ κομμάτι. Βασικά προσπαθούσα να γδύσω (κλέψω) τους Pixies". Η επιτυχία σόκαρε τόσο τους ίδιους όσο και γενικότερα τη μουσική βιομηχανία. Το Grunge, περισσότερο δόκιμος όρος ως τρόπος ζωής και λιγότερο ως είδος μουσικής, γεννήθηκε και από αυτό βγήκαν στην επιφάνεια συγκροτήματα της μουσικής σκηνής του Σιάτλ που μέχρι τότε ζούσαν γύρω από την λίμνη της πόλης, κάτω από την αδυσώπητη βροχή και μέσα στα ασφυκτικά... μικρά κλαμπ.

Pearl Jam, Soundgarden, Screaming Trees κ.λπ αναδύθηκαν στον αφρό των κυμάτων που δημιούργησε στην λιμνάζουσα μουσική βιομηχανία η επιτυχία των Nirvana. Ωστόσο ο ίδιος ένιωθε ότι πρόδιδε τα ιδανικά του, τη μουσική του, τους οπαδούς. Το χρήμα, η δόξα και η φήμη δεν ήταν ο στόχος. ”The fun”, όπως τόνισε στις τελευταίες αράδες που έγραψε, είχε αρχίσει να χάνεται.

To “In Utero”, τρίτο στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος, ηχογραφήθηκε σε μόλις δύο εβδομάδες και η εταιρεία που χαρακτήρισε τα sessions αντιεμπορικά!!! Στις 13 Σεπτεμβρίου 1993, ο δίσκος κάνει το ντεμπούτο του στην αγορά, σκαρφαλώνει στην πρώτη θέση του Billboard 200, γίνεται πέντε φορές πλατινένιος και πουλάει πάνω από 4 εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στις ΗΠΑ!!!

Ο Κομπέιν δεν μπορεί όμως ακόμα να ξεφύγει από τους "δαίμονές" του. Η πίεση που του ασκείται από τα ΜΜΕ τον κάνει να αισθάνεται άβολα. Πολλαπλά overdose τον αναγκάζουν να μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία. Και στις 5 Απριλίου, «πεπεισμένος» ότι κοροϊδεύει τους οπαδούς του, κάτι που δεν ήθελε όπως ο ίδιος ανέφερε στο αποχαιρετιστήριο γράμμα του, αποφάσισε να βάλει τέρμα στο "μαρτύριό" του. Αυτοπυροβολήθηκε...

Τρεις μέρες αργότερα το πτώμα του ανακαλύπτεται και η είδηση σοκάρει τους ανά τον κόσμο θαυμαστές της μουσικής του. Ο "πατριάρχης" του Grunge και ηγέτης μίας ολόκληρης μουσικής σκηνής είναι νεκρός.

Το θάνατό του ακολούθησαν θεωρίες συνομωσίας περί δολοφονίας του από τη σύζυγό του Κόρτνεϊ Λοβ (φρόντγουμαν του γκρουπ Χόουλ) και φυσικά η εμπορική εκμετάλλευση του. Κάτι που όπως αποδείχθηκε απομυθοποίησε τον Κομπέιν, τους Nirvana και τα όσα προσέφεραν, λίγα ή πολλά, στις γενιές που δεν έλιωσαν τα "σταράκια" τους χοροπηδώντας υπό τις νότες που παράγονταν από το άγγιγμα της βελόνας στις αυλακιές του Blew, του In Bloom και του Heart Shaped Box.

Peace Love Empathy...
Για τη δισκογραφία του δεν έχω να πω πολλά, καθώς όσοι μεγάλωσαν με NIRVANA γνωρίζουν καλά και τους δίσκους. Εγώ κρατάω πάντα ένα βαθιά χαραγμένο μέσα μου και είναι από το δίσκο που κυκλοφόρησε μετά το θάνατο του. Το about a girl από το δίσκο Unplugged in New York.


fuitakos

Η ΣΦΑΙΡΑ ΕΠΛΗΞΕ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

41 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

Η φετινή επέτειος της δολοφονίας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ αποκτά διαφορετική σημασία καθώς 4 δεκαετίες μετά η Αμερική διαθέτει έναν Αφροαμερικανό Πρόεδρο στο τιμόνι της...

Η εκλογή του Μπάρακ Ομπάμα σκόρπισε την ελπίδα στην ανθρωπότητα.

Η οικονομική κρίση που εν μέρει "μηδενίζει" το κοντερ , δίνει την ευκαιρία στον Ομπάμα να κάνει δραστικές αλλαγέςΕίμαστε ιδιαίτερα δύσπιστοι καθώς οι ΗΠΑ ουδέποτε αποδείχθηκαν αξιόπιστοι εταίροι.

Ας αφήσουμε το μέλλον όμως να δείξει...Επιστρέφοντας στην θρυλική προσωπικότητα του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ , σας παραθέτουμε ένα εξαιρετικό άρθρο του Στάθη Ευσταθιάδη που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Μάρτιο στο ΒΗΜΑ της Κυριακής: Η ΣΦΑΙΡΑ ΕΠΛΗΞΕ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

Η σφαίρα που έπληξε θανάσιμα τον μαύρο ηγέτη Μάρτιν Λούθερ Κινγκ το απόγευμα της 4ης Απριλίου 1968 στο μπαλκόνι του μοτέλ της Μέμφις του Τενεσί έφερε εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα από εκείνο που προσδοκούσαν οι ανώνυμοι οι οποίοι όπλισαν το χέρι του δολοφόνου του, ενός κοινού κακοποιού του Τζέιμς Ερλ Ρέι. Ηθελαν να πνίξουν το κίνημα των μαύρων της Αμερικής το οποίο είχε πάρει διαστάσεις τη δεκαετία του '60, βγάζοντας από τη μέση τον άνθρωπο που είχε δώσει νέα δύναμη στον αγώνα τους και είχε επεκτείνει την πολιτική επιρροή του στον λευκό πληθυσμό, με συνθήματα εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ και υπέρ κοινωνικών μέτρων. Η δολοφονία του όχι μόνο δεν ανέκοψε τη δραστηριότητα των μαύρων για ίσα δικαιώματα με τους λευκούς συμπολίτες τους αλλά αντιθέτως προκάλεσε έκρηξη πρωτόφαντης αγωνιστικότητας του έγχρωμου πληθυσμού της Αμερικής, διεύρυνε το αγωνιστικό μέτωπό του και τελικά, σε λιγότερο διάστημα από δέκα χρόνια, ακύρωσε νόμους και ρατσιστικούς θεσμούς που είχαν κατεβάσει τον έγχρωμο πληθυσμό της Αμερικής στο επίπεδο του «πολίτη δίχως δικαιώματα».Ηταν χαρισματική μορφή ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και θαυμάσιος ρήτορας. Γιος κληρικού, γεννημένος στην Ατλάντα της Γεωργίας τον Ιανουάριο του 1929, ακολούθησε τον εκκλησιαστικό δρόμο - τον μόνο που σχετικά ανενόχλητα μπορούσε να ακολουθήσει ένας μαύρος νέος στην καρδιά των ρατσιστικών Πολιτειών, αν και αργότερα πήγε στο πανεπιστήμιο και πήρε διδακτορικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. Το 1953, μόλις 24 ετών, ανέλαβε πάστωρ στην εκκλησία των Βαπτιστών του Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, μιας πόλης που έμελλε να σημαδέψει τη ζωή του. Την 1η Δεκεμβρίου του 1955 μια μαύρη γυναίκα, η Ρόζα Παρκς, συνελήφθη εντός λεωφορείου επειδή αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της σε λευκό άνδρα, όπως απαιτούσε ο διαβόητος Νόμος Τζιμ Κρόου που προέβλεπε ποινή ως και 10 ετών φυλάκιση για «παράβαση ανθρωπίνων και θεϊκών αρχών». Η αντίδραση του μαύρου πληθυσμού υπήρξε έντονη. Η κατάσταση έλαβε νέες διαστάσεις όταν τρεις μήνες αργότερα συνελήφθη για τον ίδιο λόγο η 15χρονη μαθήτρια Κλοντέτ Κάλβιν. Οι μαύροι αποφάσισαν - και σε αυτό πρωτοστάτησε ο Κινγκ - να κηρύξουν μποϊκοτάζ στις συγκοινωνίες. Ηταν το πρώτο μαζικό κίνημα οργανωμένης διαμαρτυρίας στην Αλαμπάμα το οποίο έμεινε στην πολιτική ιστορία των ΗΠΑ ως «μποϊκοτάζ λεωφορείων της Αλαμπάμα». Διήρκεσε 381 ημέρες και έληξε με θρίαμβο. Το Ανώτατο Δικαστήριο, στο οποίο είχαν προσφύγει οργανώσεις πολιτικών δικαιωμάτων της Νέας Υόρκης και της Μινεσότα, με μια ιστορικής σημασίας απόφαση έκρινε αντισυνταγματικά τα μέτρα απαγόρευσης των μαύρων στα μέσα συγκοινωνίας. Ηταν η αρχή.Η επιτυχία της εκδήλωσης και οι δηλώσεις συμπαράστασης που άρχισαν να καταφθάνουν στο Μοντγκόμερι παρακίνησαν τον Κινγκ να ιδρύσει το 1957 συντονιστική επιτροπή αγώνων (των μαύρων), ονόματι «Διάσκεψη της Νότιας Χριστιανικής Ηγεσίας» (ACLC) η οποία έμελλε να γίνει το κύτταρο ανάπτυξης του «απελευθερωτικού κινήματος» των μαύρων και ο οδηγός των εκτός και εντός Κογκρέσου αγώνων τους. Στόχος του Κινγκ ήταν να δημιουργήσει μια «ηθική Αρχή» με βάση τις εκκλησίες και να οδηγήσει τους (μαύρους) πιστούς σε έναν «ήρεμο χωρίς βιαιότητες αγώνα για μεταρρυθμίσεις στα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα». Η φιλοσοφία του, σε αντίθεση με άλλες ομάδες εγχρώμων που αγωνίζονταν για τα ίδια δικαιώματα (Μαύροι Πάνθηρες, Αδελφότητα Αγωνιστών, Χ-Φαρακάντ κ.ά.) είχε ως πρότυπο την τακτική της μη βίας του Μαχάτμα Γκάντι, της Ινδίας, γι' αυτό και επισκέφθηκε την οικογένειά του το 1959 - ένα ταξίδι που τον επηρέασε σε μεγάλο βαθμό. Αυτή η τακτική της «ανοχής της βίας με μη βία» προκάλεσε σοβαρό ρήγμα στο παναμερικανικό κίνημα των μαύρων.Η δραστηριότητα του Κινγκ κέντρισε την προσοχή του αρχηγού του FBI Εντγκαρ Χούβερ. Με γραπτή εντολή του υπουργού Δικαιοσύνης Ρόμπερτ Κένεντι έδωσε διαταγή «να παρακολουθείται επί τακτικής βάσεως» ο Κινγκ καθ' ότι στην οργάνωσή του «υπάρχει σε εξέλιξη διείσδυση κομμουνιστικών στοιχείων» και «να αποτραπεί η ανάδειξή του σε πολιτική μορφή». Πολλά χρόνια αργότερα αποκαλύφθηκε ότι είχε αναληφθεί ολόκληρη επιχείρηση συκοφάντησης και τρομοκράτησης του μαύρου ηγέτη και ότι «σε τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις» πυρπόλησης εκκλησιών στις οποίες θα έκανε κήρυγμα οι δράστες ήταν «πρόσωπα (...) της άμεσης επιρροής» της ομοσπονδιακής αστυνομίας. Αυτά δεν τον επτόησαν, κάθε άλλο μάλιστα. Καθώς το πολιτικό κήρυγμά του - συνήθως στις εκκλησίες - συγκέντρωνε όλο και μεγαλύτερο ακροατήριο, ο Κινγκ τέθηκε επικεφαλής σε πορείες για να δοθεί το εκλογικό δικαίωμα στους μαύρους να έχουν την ίδια αμοιβή εργασίας με τους λευκούς και να διασφαλιστεί το «δικαίωμα (των μαύρων) να έχουν δικαιώματα». Τα περισσότερα από αυτά τα δικαιώματα έγιναν νόμοι, με αποκορύφωμα την έγκριση της Πράξης για τα Πολιτικά Δικαιώματα το 1964 και της Πράξης Εκλογικού Δικαιώματος το 1965.Αλλά η μεγαλύτερη προβολή, εκείνο που καθιέρωσε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ως ηγέτη στο παναμερικανικό κίνημα των μαύρων ήταν η ιστορική πορεία στην Ουάσιγκτον, στις 23 Αυγούστου του 1963. Επικεφαλής έξι αντιρατσιστικών οργανώσεων που συγκρότησαν στρατιά 250.000 ανδρών και γυναικών μαύρων αλλά και αρκετών χιλιάδων λευκών, η μεγαλύτερη στην ιστορία της Ουάσιγκτον δημόσια εκδήλωση κατέκλυσε τον απέραντο χώρο μπροστά από το Μνημείο του Λίνκολν, προβάλλοντας το αίτημα για κατάργηση κάθε ρατσιστικού μέτρου και κοινωνική απελευθέρωση των εγχρώμων, για δικαίωμα των μαύρων μαθητών να πηγαίνουν σε δημόσια σχολεία, για κατώτερο μεροκάματο 2 δολαρίων, για αυτοδιοίκηση της κοινότητας της Ουάσιγκτον - η οποία τότε, έγχρωμη στην πλειονότητά της, βρισκόταν υπό τη διοίκηση προσώπου που διόριζε το Κογκρέσο κτλ. Η μεγάλη μαύρη προσωπικότητα του λυρικού πανθέου Μάριον Αντερσον ηλέκτρισε τα πλήθη, ψάλλοντας παραλλαγή του εθνικού ύμνου, και ο Μαρτιν Λούθερ Κινγκ εξεφώνησε τον περίφημο λόγο του «Εχω ένα όνειρο» (Ι have a dream), ο οποίος θεωρείται ισάξιος της ιστορικής ομιλίας του Αβραάμ Λίνκολν στο Γκέτισμποργκ. Ας σημειωθεί ότι ο τότε πρόεδρος Τζον Κένεντι ήταν αντίθετος στην πορεία, πιστεύοντας ότι αυτή θα υπονόμευε τη δική του πολιτική για (περιορισμένα) αντιρατσιστικά μέτρα, αλλά μετέβαλε γνώμη όταν διαπίστωσε τον όγκο του πλήθους. Εναν χρόνο αργότερα ο Κινγκ έλαβε το Βραβείο Νομπέλ για τους «αγώνες του υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Ηταν μόλις 35 ετών, ο νεότερος κάτοχος Βραβείου Νομπέλ.Δεν περιορίστηκε όμως μόνο στα δικαιώματα των μαύρων ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Από το 1965 άρχισε να αμφισβητεί τον ρόλο των ΗΠΑ στο Βιετνάμ και στην ομιλία του σε εκκλησία της Νέας Υόρκης, στις 4 Απριλίου του 1967, ακριβώς έναν χρόνο πριν από τη δολοφονία του, κατήγγειλε ότι η Αμερική «βρίσκεται στο Βιετνάμ ως κατακτητής, για να μεταβάλει τη χώρα σε αποικία της», γεγονός που προκάλεσε την οργή του περιοδικού Time και της Washington Post. Ο βιογράφος του Taylor Branch υποστηρίζει ότι η στάση του απέναντι στον πόλεμο του Βιετνάμ «ίσως να μην όπλισε το χέρι του δολοφόνου, ασφαλώς όμως βοήθησε στο να πατήσει τη σκανδάλη». Πηγή: parapolitiki.blogspot.com

fuitakos

ΕΛΛΑΣ... ΕΛΛΗΝΩΝ... ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ!!!

Είμαστε όλοι κουκουλοφόροι...

fuitakos

ΑΣΧΕΤΟ...

Άσχετο, αλλά και επίκαιρο παράλληλα. Όποιος κατάλαβε κατάλαβε...

fuitakos

Τέρμα πια οι κουκούλες...

Τέρμα πια οι κουκούλες! Ναι στο face painting...

fuitakos

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΑΣ... ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΜΟΡΦΗ ΤΩΝ ΓΡΕΒΕΝΩΝ

Το σημερινό αφιέρωμα του fuitakou έχει να κάνει με την κορυφαία μορφή της πόλης των Γρεβενών και την ψυχή στα φετινά ΑΝΑΚΑΤΩΣΑΡΙΑ. Και το όνομα αυτού ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΑΣ...

Όσοι δεν τον γνωρίζετε, απλώς χάνετε. Όσοι τον γνωρίσατε, έστω και αργά πρέπει να νιώθετε πολύ τυχεροί που έχετε ένα τέτοιο ΦΙΛΟ!!!

Ο fuitakos παρουσιάζει: The best of GIORGOS KAPAS

Ατελείωτες ώρες χορού με τις περισσότρες μπάντες της εκδήλωσης παρά την κούραση και το απίστευτο τρέξιμο όλη την εβδομάδα. Ακούραστος όμως ο Γιώργος Κάπας. Για να βγει όμως εις πέρας όλη η εβδομάδα χρειάζεται καλή... μάσα. Και οι μανιταρόπιτες ήταν σούπερ. Διαχρονικές, πάντα νόστιμες και επίκαιρες στο κλίμα των ημερών. Με δάχτυλα γεμάτα μπογιά από το βάψιμο του stage και κορμί διαλυμένο έτοιμο να χυθεί στην καρέκλα. Μαζί με άλλο τρελό ανακατωσάρι των Γρεβενών στη συναυλία των Ιμάμ Μπαϊλντί στα ΜΑΝΑΒΙΚΑ. Τρελό γλέντι και πάντα με το χαμόγελοστα χείλη ο Γιώργαρος. Το βράδυ συναυλία στα ΜΑΝΑΒΙΚΑ και καθαρά ΔΕΥΤΕΡΑ στο ίδιο μέρος με ατελείωτο τσίπουρο. Ο φακός του fuitakou τον έπιασε σε μεγάλα... κέφια παρέα με μελαχρινή αιθέρια ύπαρξη. Μια κουραστική εβδομάδα τελειώνει με πρόβιο κεμπαπ Ντόβα και κόκκινο Τζόνι. έτσι για να μην ξεχνιόμαστε. όταν ο Γιώργοσ Κάπας φεύγει ο Τζόνι Γουόκερ (πως με είδατε;) έρχεται...

Αίντε και του χρόνου να είμαστε καλά και να περάσουμε υπέροχα. Το επόμενο κομμάτι αφιερωμένο εξαιρετικά στο Γιώργαρο. Το ακούγαμε ξημερώματα στο γραφείο με τσίτα τα... γκάζια και τα σπάγαμε όλα... Ποια κούραση, ποια ταλαιπωρία και μαλακίες... Όταν έχεις καλή παρέα αυτά περνάνε σε δεύτερη μοίρα.

Γεια σου ρε Γιώργαρε ψυχάρα!!! Πάρτο το κομμάτι στο κορμί σου. Εξαιρετικά αφιερωμένο:

fuitakos

ΑΜΑ ΕΧΕΙΣ… ΧΙΟΥΜΟΡ!!!

Τοπικό ντέρμπι της Καμπανίας στη Γαλλία μεταξύ Ρεμς με Σεντάν. Η ΡΕΜΣ είναι η ομάδα των… πλουσίων της περιοχής που πίνουν σαμπάνια και γενικότερα ζουν μέσα στην απόλυτη χλιδή. Η ΣΕΝΤΑΝ από την άλλη αντιπροσωπεύει τα πιο λαϊκά στρώματα της περιοχής και οι οπαδοί της ΡΕΜΣ τους αποκαλούν «χωριάτες».

Στο πρόσφατο μεταξύ τους παιχνίδι και τοπικό ντέρμπι ΜΙΣΟΥΣ οι οπαδοί της Σεντάν είχαν την δική τους γωνία στο γήπεδο της ΡΕΜΣ (αριστερά στη φοτό) σε αντίθεση μ’ αυτούς της ΡΕΜΣ που έπιαναν το μεγαλύτερο μέρος της κερκίδας (με τα πορτοκαλί χρώματα).
Οι οπαδοί της ΡΕΜΣ φρόντισαν να πικάρουν με τον καλύτερο και ΚΟΣΜΙΟ φυσικά τρόπο τους αντίπαλους οπαδούς της ΣΕΝΤΑΝ. Κρέμασαν σχετικό πανό το οποίο ανέφερε:

«ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΑΤΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΒΕΛΟΣ»

Πραγματικά ότι πιο ωραίο έχουμε δει σε ποδοσφαιρικό γήπεδο. Αν γινόταν αυτό στην Ελλάδα ακόμα θα παίζαμε ξύλο.

fuitakos

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΑΡΑ…

Μέρες τώρα ήθελα να γράψω το συγκεκριμένο κομμάτι, αλλά δεν ήξερα από πού να ξεκινήσω και τι να πρωτοαναφέρω. Έχουν συμπληρωθεί δύο χρόνια από την ημέρα που ο Χρηστάρας ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι. Για όσους είχαν την ΤΥΧΗ να τον γνωρίσουν η απάντηση είναι μία. Σα να μην πέρασε μια μέρα σα να μην έφυγε ποτέ από κοντά μας. Προχθές το βράδυ που περάσαμε από την Αρχιτεκτονική και τα είπαμε μετά από πολύ καιρό με τα παιδιά εκεί (Νίκος, Σάκης, Νάντια, Κώστας κ.α.) θυμηθήκαμε πόσες ιστορίες, πόσα σκηνικά και πόσες κουβέντες.

Ότι και να γράψει κανείς, ότι και να πει για τον Χρηστάρα θα είναι λίγο. Ο άνθρωπος ήταν πάνω απ’ όλα ΨΥΧΑΡΑ και μετά όλα τα άλλα. Τώρα αν αυτό που λένε κάποιοι πως τα καλά παιδιά τα παίρνει ο ΘΕΟΣ δίπλα του, θα συμφωνήσω μ’ αυτούς που λένε πως θα προτιμούσαμε να μην ήταν καλό παιδί. Κάτι που φαντάζει πολύ δύσκολο όταν μιλάς για έναν άνθρωπο που στην κυριολεξία δεν είχε πειράξει ούτε μυρμήγκι και δεν είχε πει άσχημη κουβέντα ούτε για το χειρότερο εχθρό του. Έχω γράψει κατά καιρούς πως γενικότερα η ιδέα του facebook δεν με βρίσκει σύμφωνο. Έμαθα όμως και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας πως έγινε ήδη ένα group στη συγκεκριμένη σελίδα εξαιρετικά αφιερωμένο στο ΧΡΗΣΤΑΡΑ. Με πρωτοβουλία του Σάκη. Ως ένας απλός φόρος τιμής σ’ αυτό τον παλίκαρο που πραγματικά έφυγε τόσο πρόωρα από τη ζωή. Έτσι για να τον θυμόμαστε οι παλιοί και να τον μάθουν και οι νέοι…

http://www.facebook.com/group.php?gid=63263914186

Ξέρω πως μας βλέπει από εκεί ψηλά που είναι και μας προσέχει όλους. Όπως έκανε πάντα ο Χρηστάρας είτε σε ήξερε καλά είτε όχι. Πραγματικά νιώθω απίστευτα ΤΥΧΕΡΟΣ που γνώρισα αυτό τον άνθρωπο και που με θεωρούσε φίλο του. Μόνο όσοι τον γνώρισαν μπορούν να καταλάβουν τι εννοώ. Κάποια πράγματα (συμβουλές) που μου έλεγε αποτελούν κανόνα και οδηγό στη ζωή μου. Και είναι αμέτρητα όλα αυτά που έχω κρατήσει από το Χρηστάρα.

Μου έλεγε πάντα… Ζήσε δυνατός φίλε… LIVE STRONG…

Θα είσαι για πάντα στις καρδιές μας αδερφέ. ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!!!

fuitakos

«Τι να μας πουν ρε για enduro, τα... ΓΚΝΟΥ οι αθηναίοι;»

Επιστροφή στα της πρωτεύουσας και ακόμα μαζεύουμε τα κομμάτια μας. Δεν μπορώ όμως να βγάλω από το μυαλό μου ένα διάλογο που είχα στα Γρεβενά με φίλο και φανατικό λάτρη του enduro.

Μου λέει λοιπόν σε ανύποπτο χρόνο κι ενώ μιλούσαμε για τους αγώνες που έχουν γίνει κατά καιρούς στα Γρεβενά:

«Τι να μας πουν ρε, τα... ΓΚΝΟΥ οι αθηναίοι;»

* Για όσους δεν γνωρίζουν τι σημαίνει ΓΚΝΟΥ, είναι κάτι ζώα σαν αγελάδες σαν βουβάλια δεν ξέρω πως να τα χαρακτηρίσω που πάει το ένα μπροστά και τα υπόλοιπα ακολουθούν από πίσω, πάει δεν πάει σωστά στο δρόμο.

«Τι εννοείς;» του λέω για να πάρω την απάντηση:

«Άφού είναι σα τα ΓΚΝΟΥ. Σ’ ένα αγώνα στα Γρεβενά, έχασες ένας μπούφος το δρόμο και οι άλλοι σα τα ΓΚΝΟΥ έπεφταν ο ένας μετά τον άλλο μέσα στο ποτάμι. Αν στο ποτάμι είχε κορκόδειλους (και όχι κροκόδειλους) ακόμα θα έτρωγαν...» μου είπε και ακόμα πιάνω το στομάχι μου από τα γέλια.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ VIDEO:

Τώρα που το σκέφτομαι πάντως, είναι αλήθεια πως ώρες ώρες σ’ αυτή εδώ την πόλη έχουμε πολλά ΓΚΝΟΥ!!!

Αυτά είναι... Ελπίζω να σας έφτιαξα τη μέρα...

fuitakos

ΜΑΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΕΛΑΤΕ ΓΡΕΒΕΝΑ...

Η Γιορτή ξεκίνησε... Η προετοιμασία έχει ξεκινήσει καιρό τώρα και όλα είναι σχεδόν έτοιμα!!! Τουλάχιστον η διάθεση και το μεράκι είναι στα ύψη... Σας περιμένουμε για να τα σπάσουμε όλα για μία ακόμη χρονιά. ΜΑΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΕΛΑΤΕ στο ΡΙΟ ΓΚΡΕΒΕΝΕΪΡΟ!!!

ανακατωσαρια 2009

fuitakos