
Είμαστε όλοι κουκουλοφόροι...
fuitakos
Οι οπαδοί της ΡΕΜΣ φρόντισαν να πικάρουν με τον καλύτερο και ΚΟΣΜΙΟ φυσικά τρόπο τους αντίπαλους οπαδούς της ΣΕΝΤΑΝ. Κρέμασαν σχετικό πανό το οποίο ανέφερε:
Μέρες τώρα ήθελα να γράψω το συγκεκριμένο κομμάτι, αλλά δεν ήξερα από πού να ξεκινήσω και τι να πρωτοαναφέρω. Έχουν συμπληρωθεί δύο χρόνια από την ημέρα που ο Χρηστάρας ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι. Για όσους είχαν την ΤΥΧΗ να τον γνωρίσουν η απάντηση είναι μία. Σα να μην πέρασε μια μέρα σα να μην έφυγε ποτέ από κοντά μας. Προχθές το βράδυ που περάσαμε από την Αρχιτεκτονική και τα είπαμε μετά από πολύ καιρό με τα παιδιά εκεί (Νίκος, Σάκης, Νάντια, Κώστας κ.α.) θυμηθήκαμε πόσες ιστορίες, πόσα σκηνικά και πόσες κουβέντες.
Ότι και να γράψει κανείς, ότι και να πει για τον Χρηστάρα θα είναι λίγο. Ο άνθρωπος ήταν πάνω απ’ όλα ΨΥΧΑΡΑ και μετά όλα τα άλλα. Τώρα αν αυτό που λένε κάποιοι πως τα καλά παιδιά τα παίρνει ο ΘΕΟΣ δίπλα του, θα συμφωνήσω μ’ αυτούς που λένε πως θα προτιμούσαμε να μην ήταν καλό παιδί. Κάτι που φαντάζει πολύ δύσκολο όταν μιλάς για έναν άνθρωπο που στην κυριολεξία δεν είχε πειράξει ούτε μυρμήγκι και δεν είχε πει άσχημη κουβέντα ούτε για το χειρότερο εχθρό του.
Έχω γράψει κατά καιρούς πως γενικότερα η ιδέα του facebook δεν με βρίσκει σύμφωνο. Έμαθα όμως και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας πως έγινε ήδη ένα group στη συγκεκριμένη σελίδα εξαιρετικά αφιερωμένο στο ΧΡΗΣΤΑΡΑ. Με πρωτοβουλία του Σάκη. Ως ένας απλός φόρος τιμής σ’ αυτό τον παλίκαρο που πραγματικά έφυγε τόσο πρόωρα από τη ζωή. Έτσι για να τον θυμόμαστε οι παλιοί και να τον μάθουν και οι νέοι…
Ξέρω πως μας βλέπει από εκεί ψηλά που είναι και μας προσέχει όλους. Όπως έκανε πάντα ο Χρηστάρας είτε σε ήξερε καλά είτε όχι. Πραγματικά νιώθω απίστευτα ΤΥΧΕΡΟΣ που γνώρισα αυτό τον άνθρωπο και που με θεωρούσε φίλο του. Μόνο όσοι τον γνώρισαν μπορούν να καταλάβουν τι εννοώ. Κάποια πράγματα (συμβουλές) που μου έλεγε αποτελούν κανόνα και οδηγό στη ζωή μου. Και είναι αμέτρητα όλα αυτά που έχω κρατήσει από το Χρηστάρα.
Επιστροφή στα της πρωτεύουσας και ακόμα μαζεύουμε τα κομμάτια μας. Δεν μπορώ όμως να βγάλω από το μυαλό μου ένα διάλογο που είχα στα Γρεβενά με φίλο και φανατικό λάτρη του enduro.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ VIDEO: