Καλημέρα καρντάσια μου… Αφού ζούμε σήμερα μετά τα χθεσινά, θαύμα έγινε. Άρα δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη.. Τι να σας λέω τώρα… Ατελείωτο κάψιμο με το bilara και με τους… bloger τους καμένους.Στο γνωστό μέρος, τι ρωτάτε τώρα…
Ευτυχώς ήταν και ο Νικολάκης και έβαλε ένα χέρι βοήθειας γιατί ακόμα εκεί θα ήμασταν.
Το πώς φύγαμε είναι άλλο θέμα…
Μπορεί να ήταν και το χειρότερο μεθύσι της ζωής μου… Αν όχι το χειρότερο, μακράν από τα χειρότερα των τελευταίων χρόνων. Και το κακό είναι ότι πριν λίγες μέρες έλεγα πως εγώ έχω καιρό να γίνω πολύ χάλια.
Τι χάλια που γίναμε τελείως ντέφι…
Από τη στιγμή που λάκισαν οι… λαγοί δεν θυμάμαι τίποτα…
Κομμάτια τελείως…
Το πώς γύρισα σπίτι είναι άλλο θέμα… Ένα κόκκινο θυμάμαι όταν πέρασα κάθετα τη συγγρού, αλλά τυχερός ήμουν αφού δεν είχε κίνηση εκείνη την ώρα…
Δεν σας είπα εγώ ότι ο Χρηστάρας πήγε εκεί πάνω για να μας φυλάει…
Τα λέμε μετά, μόλις συνέλθω λιγάκι γιατί δεν είμαι και πολύ καλά σήμερα…
No comments:
Post a Comment